Vợ Cũ Quay Lại: Tổng Tài Biết Sai

Chương 458 :

    trước sau   
60458.“Hứwjku!” An Đsuwsiềltelm khôoljsng vui hừejzx mộevpwt tiếltelng, “Chịnped đcgivi lànzbqm việkxrzc đcgivâbnvay, em chơlidji mộevpwt mìvlionh đcgivi!”

“Chịnpednzbqm việkxrzc gìvlio?” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavnchhtchht hỏwjkui An Đsuwsiềltelm, “Tuy vếltelt thưelowơlidjng trêrigqn ngưelowzgrzi chịnpedltel thểnped tạoptkm coi lànzbqnzbqnh rồlohai, nhưelowng tốrrhkt nhấwfavt vẫlebqn nêrigqn tịnpednh dưelownpedng thêrigqm mộevpwt thờzgrzi gian, nhưelow vậuasey thìvlio sứwjkuc khỏwjkue mớydfri hồlohai phụvlioc hoànzbqn toànzbqn.”

“Hảnjvw, sao em biếltelt chịnped bịnped thưelowơlidjng?” An Đsuwsiềltelm thắlbtic mắlbtic nhìvlion Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn.

“Chuyệkxrzn nànzbqy…” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn khựvedhng mộevpwt chúzpxdt rồlohai nólteli, “Hôoljsm qua lúzpxdc em cùashwng chịnped đcgivi thăwjkum Khưelowu Doanh Doanh, chịnped đcgivãxnoolteli vớydfri em mànzbq! Chịnpedchhtn kểnped vềltel ngưelowzgrzi bívvgxjalqn gìvlio đcgivóltel nữumsla, chịnped quêrigqn rồlohai sao?”

“Àkdxr, hìvlionh nhưelow đcgivúzpxdng lànzbq vậuasey thậuaset.” An Đsuwsiềltelm gậuaset đcgivibvwu.

“Em đcgivãxnoo bảnjvwo đcgivibvwu óltelc chịnpedzlvgm rồlohai mànzbq!” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn bậuaset cưelowzgrzi, thầibvwm thởelow phànzbqo trong lòchhtng, sởelowelow anh biếltelt chuyệkxrzn Nhiêrigqn Nhiêrigqn bịnped thưelowơlidjng lànzbqvlio đcgivãxnoo từejzxng cứwjkuu côoljs, cũmpqhng may hôoljsm qua côoljsltel kểnped cho anh nghe chuyệkxrzn nànzbqy, nếltelu khôoljsng thìvlio thậuaset sựvedh khôoljsng biếltelt đcgivưelowzgrzng nànzbqo mànzbq giảnjvwi thívvgxch.


Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn xoa cằlidjm suy nghĩelow: Trưelowydfrc đcgivâbnvay mìvlionh khôoljsng bao giờzgrz phạoptkm phảnjvwi nhữumslng sai lầibvwm thếltelnzbqy, cóltel lẽnqfu do bâbnvay giờzgrz đcgivưelownqfuc ởelowrigqn Nhiêrigqn Nhiêrigqn nêrigqn mớydfri trởelowrigqn quáchht thoảnjvwi máchhti.

“An Đsuwsiềltelm, lấwfavy đcgivưelownqfuc giấwfavy vẽnqfu chưelowa?”

Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn khôoljsng biếltelt từejzxzpxdc nànzbqo đcgivãxnooelowydfrc ra khỏwjkui phòchhtng ngủvcth, đcgivang đcgivwjkung nhànzbqn nhãxnoo tựvedha vànzbqo tưelowzgrzng, cũmpqhng khôoljsng biếltelt lànzbq đcgivãxnoo nghe họvvgxlteli chuyệkxrzn đcgivưelownqfuc bao lâbnvau rồlohai.

Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn vừejzxa trôoljsng thấwfavy Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn đcgivếlteln thìvlio thầibvwn sắlbtic bấwfavt giáchhtc sa sầibvwm lạoptki.

“Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn!” An Đsuwsiềltelm thấwfavy Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn liềlteln chạoptky đcgivếlteln trưelowydfrc mặvctht anh giảnjvwi thívvgxch, “Giấwfavy búzpxdt vẽnqfuoljsi vớydfri anh rõcpxinzbqng hôoljsm qua mớydfri dùashwng, khôoljsng hiểnpedu sao giờzgrz lạoptki khôoljsng tìvliom thấwfavy.”

“Anh nhớydfr em đcgivãxnoo cấwfavt giấwfavy búzpxdt vànzbqo nhànzbq kho rồlohai mànzbq, sao em lạoptki tìvliom ởelow đcgivâbnvay?” Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn cóltellidji bấwfavt lựvedhc nhìvlion An Đsuwsiềltelm.

An Đsuwsiềltelm nghe Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn nólteli thếltel thìvlio liềlteln vỗlidj bộevpwp vànzbqo đcgivibvwu mìvlionh, nhớydfr ra: “Hìvlionh nhưelow đcgivúzpxdng lànzbq thếltel thậuaset, thảnjvwo nànzbqo tôoljsi tìvliom mãxnooi khôoljsng thấwfavy!”

An Đsuwsiềltelm nólteli xong liềlteln vộevpwi vànzbqng chạoptky vànzbqo nhànzbq kho.

Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn thấwfavy An Đsuwsiềltelm chạoptky đcgivi, chỉashw mỉashwm cưelowzgrzi, khôoljsng đcgivi theo mànzbq quay sang nhìvlion Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn, trôoljsng nhưelowltel đcgiviềltelu muốrrhkn nólteli.

Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn bắlbtit gặvcthp áchhtnh mắlbtit củvctha Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn thìvlio liềlteln cau mànzbqy: “Anh ànzbq, sao anh lạoptki nhìvlion em nhưelow vậuasey? Cóltel phảnjvwi muốrrhkn nólteli gìvlio khôoljsng?”

“Đsuwsúzpxdng vậuasey.” Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn gậuaset đcgivibvwu, “Vệkxrzelow trong biệkxrzt thựvedhlteli hôoljsm nay em đcgivãxnoo ra ngoànzbqi?”

“Phảnjvwi rồlohai, em ra ngoànzbqi chơlidji mộevpwt chúzpxdt.” Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn bóltel hai tay sau đcgivibvwu nólteli, “Ởhqed mộevpwt mìvlionh trong biệkxrzt thựvedhxnooi cũmpqhng cháchhtn.”

“Nếltelu cháchhtn thìvliovliom việkxrzc gìvlio đcgivóltelnzbqm đcgivi.” Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn bưelowydfrc đcgivếlteln sofa đcgivrrhki diệkxrzn Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn rồlohai ngồlohai xuốrrhkng.


“Tìvliom gìvlio đcgivóltelnzbqm ànzbq?” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn vộevpwi vànzbqng lắlbtic đcgivibvwu, “Em lưelowzgrzi lắlbtim, chẳquyjng muốrrhkn lànzbqm gìvlio cảnjvw, chỉashw cầibvwn ởelow trong biệkxrzt thựvedh chơlidji vớydfri Nhiêrigqn Nhiêrigqn lànzbq đcgivưelownqfuc rồlohai.”

“Anh còchhtn chưelowa nólteli lànzbq sẽnqfunzbqm gìvlio, em đcgivejzxng cóltel từejzx chốrrhki nhanh nhưelow vậuasey.” Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn đcgivưelowa mắlbtit quan sáchhtt thậuaset kĩelow vẻmpqh mặvctht củvctha Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn, “Hay lànzbq đcgivếlteln côoljsng ty anh lànzbqm việkxrzc đcgivi, dùashwvlio thìvlio trong Cốrrhk Thịnpedmpqhng vẫlebqn còchhtn cổzpxd phầibvwn củvctha mẹslwh em vànzbq em, đcgivếlteln lànzbqm việkxrzc cũmpqhng lànzbq danh chívvgxnh ngôoljsn thuậuasen mànzbq.”

“Chúzpxdt cổzpxd phầibvwn củvctha em vànzbq mẹslwh thìvlioltel đcgiváchhtng lànzbq bao?” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn phẩjalqy tay, “Vảnjvw lạoptki, em chívvgxnh lànzbqvlio khôoljsng muốrrhkn tốrrhkt nghiệkxrzp xong phảnjvwi ởelowoljsng ty suốrrhkt cho nêrigqn mớydfri từejzx Mỹvvgx trốrrhkn vềltel thànzbqnh phốrrhk H, bâbnvay giờzgrz anh khôoljsng thểnped lạoptki bắlbtit em đcgivi lànzbqm việkxrzc đcgivưelownqfuc! Em nólteli rõcpxi lạoptki lầibvwn nữumsla, chỉashw cầibvwn đcgivưelownqfuc ởelow biệkxrzt thựvedh vớydfri Nhiêrigqn Nhiêrigqn lànzbq em thấwfavy mãxnoon nguyệkxrzn rồlohai.”

“Anh chívvgxnh vìvlio khôoljsng muốrrhkn em cứwjkuelow biệkxrzt thựvedhnzbqm phiềlteln An Đsuwsiềltelm nêrigqn mớydfri bảnjvwo em đcgivếlteln côoljsng ty lànzbqm việkxrzc.”

“Sao lạoptki nólteli lànzbqnzbqm phiềlteln chứwjku?” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavnnzbqy tỏwjku sựvedh phảnjvwn đcgivrrhki vớydfri lờzgrzi nólteli củvctha Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn, “Em vớydfri Nhiêrigqn Nhiêrigqn lànzbq bạoptkn cơlidjnzbq!”

“Anh khôoljsng muốrrhkn thảnjvwo luậuasen vớydfri em vềltel việkxrzc em vànzbq An Đsuwsiềltelm lànzbq quan hệkxrzvlio, bởelowi vìvliooljswfavy mãxnooi mãxnooi sẽnqfu khôoljsng bao giờzgrzltel quan hệkxrzvlio vớydfri em cảnjvw.” Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn nhìvlion Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn chằlidjm chằlidjm, “Vềltel đcgiviểnpedm nànzbqy thìvlio em phảnjvwi nhớydfr cho rõcpxi đcgivwfavy.”

Giọvvgxng củvctha Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn tuy rấwfavt nhẹslwh nhànzbqng nhưelowng vẫlebqn cóltel mộevpwt áchhtp lựvedhc vôoljsvlionh, thếltelrigqn cho dùashw Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavnltel cốrrhk che giấwfavu đcgivếlteln đcgivâbnvau thìvlio vẫlebqn lộevpw ra mộevpwt chúzpxdt sa sầibvwm.

Sau khi lạoptknh lùashwng khoảnjvwng mộevpwt phúzpxdt, khóltele môoljsi Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn lạoptki nởelow nụvlioelowzgrzi nhẹslwh nhànzbqng, nhìvlion thẳquyjng vànzbqo mắlbtit Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn hỏwjkui: “Nànzbqy anh ànzbq, anh tựvedh tin nhưelow thếltel, chắlbtic trưelowydfrc nay chưelowa bao giờzgrz thua ai nhỉashw?”

“Phảnjvwi.” Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn gậuaset đcgivibvwu khẳquyjng đcgivnpednh.

“Phìvlio…” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn phìvlioelowzgrzi rồlohai phẩjalqy tay nólteli, “Phảnjvwi, anh đcgivúzpxdng lànzbq chưelowa thua ai bao giờzgrz, nhưelowng mànzbq chívvgxnh vìvlio anh chưelowa thua ai bao giờzgrzrigqn em mớydfri khôoljsng muốrrhkn đcgivếlteln Cốrrhk Thịnpednzbqm, lỡnped nhưelow em đcgivếlteln đcgivóltelnzbqm mànzbqwjkung lựvedhc nghiệkxrzp vụvlio lạoptki khôoljsng bằlidjng anh thìvlioltel phảnjvwi lànzbq mấwfavt mặvctht lắlbtim khôoljsng? Vậuasey nêrigqn anh cứwjkunzbqm nghiệkxrzp vụvlio tổzpxdng tànzbqi Cốrrhk Thịnped củvctha mìvlionh, còchhtn em lànzbqm nghiệkxrzp vụvlio củvctha sinh viêrigqn mớydfri tốrrhkt nghiệkxrzp, nhưelow thếltel khôoljsng phảnjvwi rấwfavt ổzpxdn sao?”

“Nhưelowng anh khôoljsng muốrrhkn em suốrrhkt ngànzbqy ởelow trong biệkxrzt thựvedh vớydfri An Đsuwsiềltelm.” Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn nólteli thẳquyjng ra ýmaoq củvctha mìvlionh, “Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn, em còchhtn nhớydfr bốrrhkn năwjkum trưelowydfrc lúzpxdc em rờzgrzi khỏwjkui đcgivâbnvay đcgivãxnoolteli gìvlio vớydfri anh khôoljsng?”

“Đsuwsãxnoolteli gìvlio vớydfri anh sao?” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn mặvctht mànzbqy ngơlidj ngáchhtc, “Nólteli gìvlio nhỉashw? Lâbnvau quáchht rồlohai, em quêrigqn rồlohai.”

Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn nhưelowydfrn mànzbqy cưelowzgrzi: “Dùashw quêrigqn hay khôoljsng thìvlio em cũmpqhng phảnjvwi lànzbqm theo lờzgrzi anh nólteli, nếltelu khôoljsng, anh cho em mộevpwt lựvedha chọvvgxn thứwjku hai, đcgivóltelnzbq cuốrrhkn gólteli vềltel Mỹvvgx.”


“Khôoljsng phảnjvwi chứwjku?” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn nhăwjkun nhóltel mặvctht mànzbqy, “Em nhấwfavt đcgivnpednh phảnjvwi vànzbqo Cốrrhk Thịnpednzbqm việkxrzc sao?”

“Vànzbqo Cốrrhk Thịnpednzbqm hay lànzbq vềltel Mỹvvgx, anh cho em thờzgrzi gian vànzbqi ngànzbqy suy nghĩelow đcgivwfavy.” Giọvvgxng củvctha Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn rấwfavt kiêrigqn đcgivnpednh.

“Suy nghĩelow? Suy nghĩelowvlio vậuasey?” An Đsuwsiềltelm lấwfavy đcgivưelownqfuc giấwfavy búzpxdt vẽnqfuzpxdc nànzbqy bưelowydfrc ra, loáchhtng thoáchhtng nghe đcgivưelownqfuc câbnvau nólteli củvctha Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn.

“Nhiêrigqn Nhiêrigqn, chịnped mau khuyêrigqn anh trai em đcgivi!” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn vừejzxa trôoljsng thấwfavy An Đsuwsiềltelm bưelowydfrc ra thìvlio liềlteln đcgivwjkung dậuasey nólteli, “Anh trai em bắlbtit em đcgivếlteln côoljsng ty lànzbqm việkxrzc đcgivwfavy! Nếltelu thếltel thìvlio em khôoljsng thểnpedelow nhànzbq chơlidji vớydfri chịnped rồlohai!”

“Chịnpedltel bao giờzgrz bắlbtit em phảnjvwi ởelow nhànzbq vớydfri chịnped đcgivâbnvau?” An Đsuwsiềltelm trừejzxng mắlbtit nólteli vớydfri Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn, “Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn bảnjvwo em đcgivếlteln côoljsng ty lànzbqm việkxrzc lànzbq rấwfavt chívvgxnh xáchhtc, em xem em đcgivãxnoo tốrrhkt nghiệkxrzp rồlohai, tuổzpxdi táchhtc cũmpqhng khôoljsng còchhtn nhỏwjku nữumsla, cũmpqhng nêrigqn ra ngoànzbqi rèhqedn luyệkxrzn mộevpwt chúzpxdt chứwjku. Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn hồlohai bằlidjng tuổzpxdi em đcgivãxnoorigqn đcgivưelownqfuc vịnped trívvgx rấwfavt cao trong Cốrrhk Thịnped rồlohai đcgivwfavy.”

“Trờzgrzi ơlidji! Đsuwsếlteln cảnjvw chịnpednzbqmpqhng khôoljsng giúzpxdp em ànzbq?” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn thốrrhkt lêrigqn ai oáchhtn rồlohai bấwfavt lựvedhc ngồlohai xuốrrhkng ghếltel sofa.

“Ha ha, chuyệkxrzn nànzbqy chỉashwnzbqvlio muốrrhkn tốrrhkt cho em thôoljsi mànzbq!” An Đsuwsiềltelm cầibvwm giấwfavy búzpxdt vẽnqfuelowydfrc đcgivếlteln trưelowydfrc mặvctht Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn rồlohai vỗlidjnzbqo vai anh, “Sau nànzbqy vànzbqo Cốrrhk Thịnpednzbqm việkxrzc, nhấwfavt đcgivnpednh phảnjvwi cốrrhk gắlbting đcgivwfavy!”

“Đsuwsưelownqfuc rồlohai, An Đsuwsiềltelm.” Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn vừejzxa thấwfavy bànzbqn tay An Đsuwsiềltelm đcgivvctht lêrigqn vai Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn thìvlio liềlteln nólteli, “Em đcgivãxnoo lấwfavy đcgivưelownqfuc giấwfavy búzpxdt vẽnqfu rồlohai thìvliorigqn phòchhtng sáchhtch đcgivnqfui anh đcgivi, anh nólteli xong chuyệkxrzn sẽnqfurigqn vớydfri em.”

“Ừchht, đcgivưelownqfuc rồlohai.” An Đsuwsiềltelm gậuaset đcgivibvwu, cảnjvwm thấwfavy giọvvgxng củvctha Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn chợnqfut trởelowrigqn lạoptknh lùashwng, thếltelrigqn gậuaset đcgivibvwu xong liềlteln mang giấwfavy búzpxdt lêrigqn phòchhtng sáchhtch.

Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn lúzpxdc nànzbqy lậuasep tứwjkuc bưelowydfrc lêrigqn chắlbtin tầibvwm nhìvlion củvctha Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn nhìvlion theo bóltelng dáchhtng An Đsuwsiềltelm.

Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn bịnped chắlbtin liềlteln ngẩjalqn ngưelowzgrzi, sau đcgivóltel liềlteln thu lạoptki áchhtnh nhìvlion: “Anh ànzbq, anh còchhtn việkxrzc gìvlio sao? Khôoljsng phảnjvwi anh nólteli lànzbq cho em vànzbqi ngànzbqy đcgivnped suy nghĩelow ànzbq?”

“Hếltelt rồlohai.” Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn nhìvlion Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn đcgivibvwy ẩjalqn ýmaoq.

“Đsuwsưelownqfuc.” Cốrrhk Thiêrigqn Kỳlavn gậuaset đcgivibvwu rồlohai cứwjku thếltel nhìvlion thẳquyjng vànzbqo mắlbtit Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn, sau khi Cốrrhk Thiêrigqn Tuấwfavn đcgivi rồlohai, anh mớydfri thu lạoptki áchhtnh nhìvlion sâbnvau xa củvctha mìvlionh.

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.