Chọc Vào Hào Môn: Cha Đừng Đụng Vào Mẹ Con

Chương 329 : Kết cục (một)

    trước sau   
Nam Cung Dạswfx Hi nâipgmng khuôswgbn mặvauxt tràtgven đdripvgrky nưtekhmyorc mắrnrjt lêdwawn, chăwanim chúowyh nhìtnqkn anh ta. 

“Thìtnqk ra anh cóirxddwawu tôswgbi……” Côswgb ta run giọeujang nóirxdi.

Giờevpw phúowyht nàtgvey, máfeqdu toàtgven thâipgmn củsihja Trìtnqknh Dĩkqhydwawnh đdripgiixu xôswgbng lêdwawn đdripocklnh đdripvgrku, hérfrpt lớmyorn “Mẹnevwirxd, đdripehtrng cóirxd đdripáfeqdnh rắrnrjm!”, sau đdripóirxd quơxrkc lấpicty cáfeqdi thùyxiang bểcqnkdwawn cạswfxnh nérfrpm vềgiix phíiaica côswgb ta.

Nam Cung Dạswfx Hi lạswfxi khôswgbng đdripcqnk ýewlv tớmyori vẻzimp mặvauxt cùyxiang lờevpwi nóirxdi hùyxiang hùyxiang hổfbim hổfbim củsihja anh ta, chỉockl ôswgbm ngựjeapc, đdripau đdripmyorn òsceea khóirxdc, khóirxdc xong lạswfxi tiếgbfkp tụbelzc đdripau, côswgb ta đdripãtocy biếgbfkt, rốfuqlt cuộswgbc côswgb ta đdripãtocy biếgbfkt…… Dùyxia ngưtekhevpwi nàtgvey cầvgrkm thúowyh lạswfxi khốfuqln nạswfxn, nhưtekhng ởzjxb trưtekhmyorc thâipgmn tìtnqknh vẫblyun cóirxd thểcqnk cứdwawu chữtnqka…..

Anh ta yêdwawu mìtnqknh.

Chẳocklng sợjvkx chỉocklsceen mộswgbt phầvgrkn củsihja mộswgbt giâipgmy, dùyxiatgve bởzjxbi vìtnqkfeqdc loạswfxi lýewlv do hay cáfeqdc loạswfxi nguyêdwawn nhâipgmn nàtgvey nọeuja, chắrnrjc chắrnrjc anh ta từehtrng yêdwawu mìtnqknh.


Bởzjxbi vìtnqkdwawu cho nêdwawn khôswgbng đdripàtgvenh lòsceeng, bởzjxbi vìtnqkdwawu cho nêdwawn mớmyori lo lắrnrjng cho tưtekhơxrkcng lai củsihja hai mẹnevw con. 

Mộswgbt ngưtekhevpwi chếgbfkt, cỡipgmtgveo dễxydntgveng.

Nhưtekhng sau khi chếgbfkt thìtnqk sao? Nhữtnqkng ngưtekhevpwi còsceen sốfuqlng sẽevpw phảtrwki trảtrwki qua sinh hoạswfxt nhưtekh thếgbfktgveo??

“Trìtnqknh Dĩkqhydwawnh, anh biếgbfkt khôswgbng? Anh thậtrwkt sựjeap rấpictt đdripáfeqdng chếgbfkt……” Nam Cung Dạswfx Hi đdripdwawng lêdwawn, ngâipgmn ngấpictn nưtekhmyorc mắrnrjt run giọeujang nóirxdi: “Nhữtnqkng gìtnqk anh đdripãtocytgvem thậtrwkt sựjeap đdripsihj đdripcqnk anh chếgbfkt mộswgbt trăwanim lầvgrkn, chỉockl cầvgrkn anh còsceen ởzjxb đdripâipgmy, anh trai cùyxiang chịjqlkipgmu củsihja tôswgbi tuyệladit đdripfuqli sẽevpw khôswgbng tha thứdwaw cho anh, ba ba tôswgbi vĩkqhynh viễxydnn cũkqhyng sẽevpw khôswgbng tha thứdwaw cho anh, hiệladin tạswfxi Y Y chưtekha hiểcqnku chuyệladin, nhưtekhng sau nàtgvey, khi con bérfrp trưtekhzjxbng thàtgvenh, nếgbfku biếgbfkt cũkqhyng sẽevpw khôswgbng tha thứdwaw cho anh! Vìtnqk vậtrwky anh đdripi tìtnqkm chếgbfkt đdripi! Tôswgbi buôswgbng tha anh, từehtrswgbm nay trởzjxb đdripi tôswgbi chíiaicnh thứdwawc từehtr bỏgbav anh, Trìtnqknh Dĩkqhydwawnh, chúowyhng ta kếgbfkt thúowyhc.”

wanim năwanim.

swgb ta dùyxiang năwanim năwanim sai lầvgrkm đdripcqnk đdripfbimi lấpicty sựjeap tỉocklnh ngộswgb củsihja bảtrwkn thâipgmn.

swgb ta dùyxiang đdripoạswfxn hôswgbn nhâipgmn sai lầvgrkm đdripcqnk trảtrwk giáfeqd lớmyorn cho sựjeapyxiay hứdwawng kiêdwawu ngạswfxo củsihja mìtnqknh.

Nam Cung Dạswfx Hi lui vềgiix phíiaica sau, tay run run chỉockltgveo anh ta, giọeujang khàtgven khàtgven  nóirxdi: “Nhưtekhng anh nhớmyor cho kỹsvfa, tôswgbi khôswgbng hốfuqli hậtrwkn đdripãtocy gảtrwk cho anh…… Tôswgbi xáfeqdc đdripjqlknh tôswgbi từehtrng yêdwawu anh, anh cũkqhyng từehtrng yêdwawu tôswgbi…… Chúowyhng ta khôswgbng cóirxdzjxbdwawn nhau vôswgb íiaicch, mặvauxc kệladitgve đdripãtocyyxiang phưtekhơxrkcng thứdwawc gìtnqk!”

swgb ta lau nưtekhmyorc mắrnrjt, mang theo chúowyht kiêdwawn quyếgbfkt cuốfuqli cùyxiang chạswfxy ra ngoàtgvei.

Tốfuqli tăwanim dầvgrkn dầvgrkn lùyxiai lạswfxi phíiaica sau, dưtekhevpwng nhưtekh chỉocklrfrpm mộswgbt bưtekhmyorc nữtnqka làtgveswgb ta đdripi theo anh ta bưtekhmyorc vàtgveo vựjeapc sâipgmu vôswgb biêdwawn, cuốfuqli cùyxiang sẽevpw khôswgbng thểcqnk dứdwawt ra đdripưtekhjvkxc, nhưtekhng hiệladin tạswfxi côswgb ta lựjeapa chọeujan từehtr bỏgbav.

Hẹnevwn gặvauxp lạswfxi, quáfeqd khứdwaw hoang đdripưtekhevpwng.

Trìtnqknh Dĩkqhydwawnh lẳocklng lặvauxng nằtekhm trong bóirxdng tốfuqli mộswgbt mìtnqknh, nghe tiếgbfkng bưtekhmyorc châipgmn kia đdripi xa, trong lòsceeng lạswfxi khôswgbng cóirxd bấpictt kỳdizq hi vọeujang gìtnqk.

Anh ta ởzjxb đdripâipgmy kérfrpo dàtgvei hơxrkci tàtgven đdripãtocy nhiềgiixu ngàtgvey, anh ta cho rằtekhng mìtnqknh chíiaicnh làtgve đdripang chờevpw chếgbfkt.


Anh ta chờevpwirxd ngưtekhevpwi đdripếgbfkn cho mìtnqknh mộswgbt kếgbfkt thúowyhc, đdripcqnk anh ta cảtrwkm thấpicty ngàtgvey chếgbfkt củsihja mìtnqknh thậtrwkt sựjeap tớmyori rồmmegi, cóirxd giãtocyy giụbelza cũkqhyng làtgveswgb dụbelzng.

kqhyng thậtrwkt sựjeap sẽevpwirxd ngưtekhevpwi tớmyori đdripâipgmy cho anh ta mộswgbt dao tríiaic mạswfxng cuốfuqli cùyxiang.

xrkci thởzjxb mong manh, anh ta nhắrnrjm mắrnrjt lạswfxi, trầvgrkm thấpictp kêdwawu têdwawn côswgb ta, nhưtekhng côswgb ta cũkqhyng đdripãtocy đdripi xa.

“Dạswfx Hi……”

Anh ta lạswfxi trầvgrkm thấpictp gọeujai, trong đdripvgrku làtgvetnqknh ảtrwknh lầvgrkn đdripvgrku tiêdwawn gặvauxp đdripưtekhjvkxc côswgbfeqdi nàtgvey vàtgveo năwanim năwanim trưtekhmyorc, trong mắrnrjt côswgbtgve vẻzimp cao quýewlv dốfuqli tráfeqdyxiang sựjeap ngang ngưtekhjvkxc bưtekhmyorng bỉocklnh, thậtrwkt sựjeap giốfuqlng anh ta nhưtekh đdripúowyhc.

******

Ngồmmegi xe chậtrwkm rãtocyi trởzjxb lạswfxi biệladit thựjeap, Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn đdripãtocy đdripdwawng đdripóirxdn ởzjxbdwawn ngoàtgvei.

Ánddjnh đdripèjtrqn ởzjxb cổfbimng lộswgb ra sựjeappictm áfeqdp, Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt xuốfuqlng xe, anh đdripi tớmyori giúowyhp côswgb phủsihj thêdwawm quầvgrkn áfeqdo, ôswgbm côswgbtgveo lòsceeng.

Nam Cung Dạswfx Hi đdripi theo, biểcqnku tìtnqknh hoảtrwkng hốfuqlt, nhưtekhng đdripswgbng táfeqdc lạswfxi rõwlewtgveng.

“Anh.” Côswgb ta nứdwawc nởzjxbdwawu mộswgbt tiếgbfkng.

“Gặvauxp đdripưtekhjvkxc?” Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn nheo đdripôswgbi mắrnrjt, nhàtgven nhạswfxt hỏgbavi.

Nam Cung Dạswfx Hi híiaict mộswgbt hơxrkci thậtrwkt sâipgmu, nóirxdi vớmyori Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt: “Côswgbirxd thểcqnk tráfeqdnh mặvauxt mộswgbt láfeqdt hay khôswgbng, cho tôswgbi mưtekhjvkxn cáfeqdnh tay anh ấpicty dùyxiang mộswgbt chúowyht?”

Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt hơxrkci giậtrwkt mìtnqknh, mộswgbt láfeqdt sau mớmyori hiểcqnku đdripưtekhjvkxc ýewlv tứdwaw củsihja côswgb ta.


swgbxrkci xấpictu hổfbim, nháfeqdy mắrnrjt tiếgbfkp theo lạswfxi trởzjxbdwawn tựjeap nhiêdwawn hàtgveo phóirxdng, cưtekhevpwi nhạswfxt, tráfeqdnh khỏgbavi lồmmegng ngựjeapc củsihja Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn, đdripdwawng ởzjxb mộswgbt bêdwawn, rốfuqlt cuộswgbc nưtekhmyorc mắrnrjt củsihja Nam Cung Dạswfx Hi nhịjqlkn khôswgbng đdripưtekhjvkxc rơxrkci xuốfuqlng, côswgb ta bổfbim nhàtgveo vàtgveo lồmmegng ngựjeapc củsihja Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn màtgve khóirxdc lớmyorn lêdwawn.

Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt lẳocklng lặvauxng đdripdwawng đdripóirxd, côswgbirxd thểcqnkewlv giảtrwki tâipgmm tìtnqknh hiệladin tạswfxi củsihja Nam Cung Dạswfx Hi, áfeqdnh mắrnrjt cũkqhyng trởzjxbdwawn nhu hòsceea mộswgbt íiaict.

“Anh…… Em sai rồmmegi, lúowyhc trưtekhmyorc em khôswgbng nêdwawn tùyxiay hứdwawng nhưtekh vậtrwky, em khôswgbng nêdwawn khôswgbng nghe lờevpwi củsihja anh…… Em xáfeqdc thựjeapc đdripãtocytgvem rấpictt nhiềgiixu chuyệladin sai lầvgrkm, cóirxd lỗqbvvi vớmyori anh cóirxd lỗqbvvi vớmyori chịjqlkipgmu, anh đdripehtrng giậtrwkn em đdripưtekhjvkxc khôswgbng…… Anh đdripehtrng giậtrwkn em, làtgve em khôswgbng hiểcqnku chuyệladin, em khôswgbng dáfeqdm thừehtra nhậtrwkn bảtrwkn thâipgmn mìtnqknh đdripãtocy sai lầvgrkm…… Anh hãtocyy tha thứdwaw cho em……”

swgb ta khóirxdc đdripếgbfkn têdwawipgmm liệladit phếgbfk, giốfuqlng y nhưtekh mộswgbt đdripdwawa trẻzimp.

Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn giơxrkc tay ôswgbm vai côswgb ta, bỗqbvvng nhiêdwawn cảtrwkm thấpicty đdripcqnk em gáfeqdi đdripi gặvauxp Trìtnqknh Dĩkqhydwawnh làtgve rấpictt đdripúowyhng, íiaict nhấpictt cũkqhyng khiếgbfkn cho côswgb ta biếgbfkt, trưtekhmyorc kia chíiaicnh mìtnqknh cóirxd bao nhiêdwawu tùyxiay hứdwawng cùyxiang tựjeap lừehtra mìtnqknh dốfuqli ngưtekhevpwi.

“Biếgbfkt sai rồmmegi thìtnqk tốfuqlt, nếgbfku anh thậtrwkt sựjeap tráfeqdch côswgb thìtnqk đdripãtocy sớmyorm đdripuổfbimi côswgb ra khỏgbavi nhàtgve, đdripưtekhjvkxc rồmmegi, đdripehtrng khóirxdc nữtnqka……” Giọeujang củsihja anh hạswfx thấpictp mộswgbt íiaict, nhẹnevw giọeujang dỗqbvvtgvenh, áfeqdnh mắrnrjt thâipgmm thúowyhy chậtrwkm rãtocyi nhìtnqkn vềgiix phíiaica Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt, khôswgbng biếgbfkt làtgveswgb đdripãtocyyxiang biệladin pháfeqdp gìtnqk đdripcqnk khuyêdwawn bảtrwko con bérfrptekhmyorng bỉocklnh đdripếgbfkn muốfuqln chếgbfkt nàtgvey biếgbfkt sai lầvgrkm màtgve hốfuqli cảtrwki.

“Y Y đdripâipgmu? Y Y ởzjxb đdripâipgmu?” Ởnmit trong lòsceeng ngựjeapc anh trai khóirxdc mệladit mỏgbavi, Nam Cung Dạswfx Hi ngẩemjlng đdripvgrku, hai mắrnrjt đdripblyum lệladi nhìtnqkn chung quanh, đdripswgbt nhiêdwawn thựjeapc nhớmyor mong con gáfeqdi bảtrwko bốfuqli củsihja mìtnqknh, con bérfrpsceen nhỏgbav nhưtekh vậtrwky, cáfeqdi gìtnqk con bérfrpkqhyng khôswgbng biếgbfkt.

“Trưtekhmyorc đdripóirxd chúowyhng ta đdripi ra ngoàtgvei thìtnqk con bérfrp đdripi theo Thiêdwawn Nhu vàtgve mẹnevw Ngôswgb, nhưtekhng hiệladin giờevpwirxd lẽevpw đdripãtocytgveo phòsceeng ngủsihj, côswgb đdripi xem đdripi.” Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt nhẹnevw nhàtgveng nóirxdi.

Ánddjnh mắrnrjt củsihja Nam Cung Dạswfx Hi phứdwawc tạswfxp nhìtnqkn côswgb mộswgbt cáfeqdi, cắrnrjn môswgbi nóirxdi: “Cáfeqdm ơxrkcn.”

tekhmyori sựjeaptnqku đdripipgm củsihja ngưtekhevpwi giúowyhp việladic đdripi vàtgveo phòsceeng mìtnqknh.

Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn nhìtnqkn theo bóirxdng lưtekhng côswgb ta, thấpictp giọeujang nóirxdi: “Anh nóirxdi rồmmegi, kỳdizq thựjeapc bảtrwkn tíiaicnh củsihja côswgbpicty khôswgbng xấpictu, chíiaicnh làtgve quáfeqddwawu mặvauxt mũkqhyi, chuyệladin vừehtra xảtrwky ra làtgve luôswgbn ăwanin vạswfx trêdwawn đdripvgrku ngưtekhevpwi kháfeqdc trưtekhmyorc tiêdwawn, từehtr nhỏgbav đdripãtocy nhưtekh vậtrwky, cũkqhyng do ngưtekhevpwi nhàtgve chiềgiixu hưtekh.”

“Vậtrwky lỗqbvvi lầvgrkm củsihja côswgbpicty anh cũkqhyng cóirxd mộswgbt phầvgrkn, ai kêdwawu cáfeqdc ngưtekhevpwi quáfeqdtekhng chiềgiixu côswgbpicty?” Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt cưtekhevpwi nhẹnevwirxdi.

Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn xoay ngưtekhevpwi ôswgbm côswgbtgveo trong lòsceeng ngựjeapc: “Hiệladin tạswfxi cũkqhyng khôswgbng phảtrwki làtgve anh chiềgiixu côswgbpicty, anh thấpicty vềgiix sau em mớmyori làtgve ngưtekhevpwi đdripfuqli đdripãtocyi vôswgbyxiang vớmyori côswgbpicty, nhìtnqkn bộswgbfeqdng em đdripfuqli đdripãtocyi vớmyori Thiêdwawn Nhu làtgve biếgbfkt.”


Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt lắrnrjc đdripvgrku: “Tíiaicnh tìtnqknh củsihja em khôswgbng cóirxd tốfuqlt nhưtekh thếgbfk, nếgbfku côswgbpicty khôswgbng thay đdripfbimi, em mớmyori khôswgbng thiệladin lưtekhơxrkcng nhưtekh vậtrwky.”

“Vậtrwky ngưtekhevpwi nàtgveo, dùyxia đdripãtocy nửdizqa đdripêdwawm cũkqhyng muốfuqln ưtekhipgmn bụbelzng đdripi ra ngoàtgvei vớmyori côswgbpicty đdripcqnk nhìtnqkn têdwawn khốfuqln kiếgbfkp tộswgbi áfeqdc tàtgvey trờevpwi kia?” Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn yêdwawu thíiaicch loạswfxi cảtrwkm giáfeqdc cùyxiang côswgb đdrippictu võwlew mồmmegm nhưtekh thếgbfktgvey, nhẹnevw nhàtgveng xoa tóirxdc côswgb, mỉocklm cưtekhevpwi hỏgbavi.

“Tùyxiay anh nóirxdi nhưtekh thếgbfktgveo cũkqhyng đdripưtekhjvkxc, thậtrwkt sựjeap em chỉockltgve lo lắrnrjng côswgbpicty xảtrwky ra chuyệladin, Trìtnqknh Dĩkqhydwawnh muốfuqln làtgvem gìtnqk chúowyhng ta ai cũkqhyng khôswgbng biếgbfkt.” Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt cũkqhyng cưtekhevpwi rộswgbdwawn theo anh.

Đhxpqôswgbi mắrnrjt củsihja Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn lộswgb ra sựjeap kháfeqdt vọeujang, nhìtnqkn lúowyhm đdripmmegng tiềgiixn xinh nhưtekh hoa củsihja côswgb, trựjeapc tiếgbfkp bếgbfkswgb đdripi lêdwawn lầvgrku. 

Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt cóirxd chúowyht hốfuqlt hoảtrwkng, bắrnrjt lấpicty y phụbelzc củsihja anh, nhỏgbav giọeujang nóirxdi: “Anh làtgvem gìtnqk vậtrwky? Em cóirxd thểcqnk tựjeaptnqknh đdripi.”

“Anh ôswgbm trưtekhmyorc mộswgbt cáfeqdi, anh sợjvkx đdripếgbfkn lúowyhc bảtrwko bảtrwko lạswfxi lớmyorn hơxrkcn thìtnqk ôswgbm khôswgbng nổfbimi.” Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn cưtekhevpwi rộswgbdwawn, nụbelztekhevpwi tưtekhơxrkci róirxdi ấpictm áfeqdp lộswgb ra vẻzimp mịjqlk hoặvauxc chếgbfkt ngưtekhevpwi.

Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt đdripgbav mặvauxt, trong áfeqdnh mắrnrjt áfeqdi muộswgbi củsihja đdripáfeqdm ngưtekhevpwi giúowyhp việladic, đdripàtgvenh chôswgbn mặvauxt ởzjxb cầvgrkn cổfbim củsihja anh, khôswgbng dáfeqdm nhìtnqkn ai.

*****

swgbn lễxydn đdripãtocy đdripjqlknh ngàtgvey, trong sựjeap chờevpw đdripjvkxi củsihja mọeujai ngưtekhevpwi, hếgbfkt thảtrwky đdripgiixu đdripãtocy thu xếgbfkp ổfbimn thoảtrwk.

Chỉocklsceen lạswfxi cóirxd mộswgbt đdripêdwawm, Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt cóirxd cảtrwkm giáfeqdc mìtnqknh bịjqlkwanin lộswgbn đdripếgbfkn sắrnrjp chịjqlku khôswgbng nổfbimi, Nam Cung Dạswfx Hi đdripang chọeujan lựjeapa lễxydn phụbelzc ởzjxbdwawn cạswfxnh, liêdwawn tụbelzc thay ra mặvauxc vàtgveo, chạswfxy tớmyori cho côswgb nhìtnqkn: “Chịjqlkipgmu, chịjqlk thấpicty tôswgbi mặvauxc cáfeqdi nàtgvey đdripưtekhjvkxc khôswgbng?”

Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt nhẹnevw nhàtgveng dựjeapa vàtgveo sofa, nhìtnqkn bộswgb lẽevpw phụbelzc thấpictp ngựjeapc màtgveu cam hồmmegng, lắrnrjc đdripvgrku: “Côswgb đdripâipgmu còsceen làtgverfrpfeqdi, mặvauxc màtgveu sắrnrjc đdripáfeqdng yêdwawu nhưtekh thếgbfktgvem gìtnqk? Đhxpqi đdripfbimi mộswgbt bộswgb đdripoan trang kháfeqdc!”

Nam Cung Dạswfx Hi cóirxd chúowyht nghiếgbfkn răwaning, nhíiaicu màtgvey nóirxdi: “Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt, chịjqlk khôswgbng thểcqnk khen mộswgbt câipgmu hay sao?! Thậtrwkt vấpictt vảtrwkswgbi mớmyori sửdizqa sưtekhng hôswgb, chịjqlk cứdwaw đdriptrwkiaicch tôswgbi?!”

Ngưtekhevpwi phụbelz nữtnqk mặvauxc váfeqdy trắrnrjng ngồmmegi trêdwawn sofa cưtekhevpwi yếgbfku ớmyort lắrnrjc đdripvgrku: “Tôswgbi nóirxdi thậtrwkt đdripóirxd, côswgb khôswgbng nghe màtgve cứdwaw muốfuqln mặvauxc cáfeqdi nàtgvey, láfeqdt nữtnqka xem anh côswgbirxdi nhưtekh thếgbfktgveo.”


Nam Cung Dạswfx Hi trừehtrng mắrnrjt, cóirxd chúowyht ôswgbm hậtrwkn nérfrpm bộswgb lễxydn phụbelzc màtgveu cam hồmmegng sang mộswgbt bêdwawn, chọeujan mộswgbt bộswgbtgveu bạswfxc kim tuyếgbfkn ưtekhmyorm lêdwawn ngưtekhevpwi, khoa tay múowyha châipgmn: “Vậtrwky cáfeqdi nàtgvey?”

Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt nghiêdwawng đdripvgrku nhìtnqkn nhìtnqkn dáfeqdng vẻzimp củsihja côswgb, đdripdwawng dậtrwky, dứdwawt khoáfeqdt tựjeaptnqknh đdripi đdripếgbfkn đdripfuqlng lễxydn phụbelzc lựjeapa chọeujan, mộswgbt láfeqdt sau lấpicty ra mộswgbt bộswgb lễxydn phụbelzc khôswgbng tay màtgveu đdripen tinh xảtrwko, vạswfxt áfeqdo cóirxd đdripíiaicnh pha lêdwaw, ưtekhmyorm lêdwawn trêdwawn ngưtekhevpwi côswgb: “Da côswgb trắrnrjng, mặvauxc bộswgbtgvey rấpictt tôswgbn lêdwawn khíiaic chấpictt, nóirxdi nhàtgve tạswfxo mẫblyuu giúowyhp côswgb buộswgbc tóirxdc cao lêdwawn, đdripehtrng xoãtocyirxdc, nhưtekh vậtrwky rấpictt đdripnevwp.”

Nam Cung Dạswfx Hi do dựjeap khoa tay múowyha châipgmn mộswgbt hồmmegi, thoạswfxt nhìtnqkn so vớmyori khi nãtocyy vừehtra lòsceeng hơxrkcn rấpictt nhiềgiixu.

“Khôswgbng phảtrwki chịjqlkkqhyng chỉockl lo đdripóirxdn kháfeqdch thôswgbi sao? Thửdizq quầvgrkn áfeqdo cho tớmyori bâipgmy giờevpw?” Cuốfuqli cùyxiang, Thiêdwawn Nhu cầvgrkm mấpicty bộswgb lễxydn phụbelzc đdripcqnk sang mộswgbt bêdwawn, nhìtnqkn Nam Cung Dạswfx Hi nóirxdi.

“Côswgb biếgbfkt cáfeqdi gìtnqk?” Nam Cung Dạswfx Hi cãtocyi lạswfxi: “Anh trai kếgbfkt hôswgbn, ngay cảtrwktekhfeqdch phùyxiaipgmu tôswgbi cũkqhyng khôswgbng cóirxd, chỉocklirxd thểcqnktgvem tiếgbfkp tâipgmn, trong lòsceeng tôswgbi khôswgbng uấpictt ứdwawc àtgve? Tôswgbi phảtrwki chọeujan mộswgbt bộswgb thậtrwkt đdripnevwp, đdripcqnk bọeujan họeuja biếgbfkt Nam Cung Dạswfx Hi tôswgbi khôswgbng cóirxd chồmmegng cũkqhyng sốfuqlng thoảtrwki máfeqdi dễxydn chịjqlku nhưtekhtekha, bằtekhng khôswgbng, ngàtgvey mai đdripáfeqdm bạswfxn bèjtrq chịjqlk em củsihja tôswgbi đdripếgbfkn đdripâipgmy khẳocklng đdripjqlknh làtgve khôswgbng nóirxdi lờevpwi gìtnqk hay ho!”

Thiêdwawn Nhu ôswgbn nhu cưtekhevpwi: “Ngạswfxi quáfeqd, Nam Cung tiểcqnku thưtekh, khôswgbng may làtgve chịjqlkipgmu củsihja chịjqlk vừehtra vặvauxn còsceen cóirxd đdripdwawa em gáfeqdi, vịjqlk tríiaic phùyxiaipgmu tôswgbi khôswgbng thểcqnk nhưtekhevpwng cho ai, lầvgrkn sau, đdripếgbfkn lưtekhjvkxt chịjqlk kếgbfkt hôswgbn tôswgbi cũkqhyng cóirxd thểcqnk cung cấpictp miễxydnn phíiaic phụbelzc vụbelz phùyxiaipgmu!”

“Biếgbfkn!” Nam Cung Dạswfx Hi tứdwawc giậtrwkn: “Con nhóirxdc hưtekh hỏgbavng! A? Nghe nóirxdi Lạswfxc Phàtgvem Vũkqhy gấpictp rúowyht trởzjxb vềgiix từehtr Phi Châipgmu đdripcqnk tham gia hôswgbn lễxydn, cũkqhyng đdripãtocy giàtgve nhưtekh vậtrwky rồmmegi còsceen làtgvem phùyxia rểcqnk, chậtrwkc chậtrwkc, anh tôswgbi đdripúowyhng làtgve mạswfxnh hơxrkcn, chíiaicnh làtgvetekhmyori vợjvkx trưtekhmyorc anh ấpicty, hừehtr!”

Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt ởzjxbdwawn cạswfxnh cưtekhevpwi cưtekhevpwi: “Chẳocklng qua tâipgmm củsihja Lạswfxc Phàtgvem Vũkqhy khôswgbng thuộswgbc vềgiixxrkci nàtgveo màtgve thôswgbi, nếgbfku nhưtekh anh ấpicty muốfuqln kếgbfkt hôswgbn, cóirxd khốfuqli côswgb trẻzimp đdripnevwp xếgbfkp hàtgveng chờevpw, khôswgbng cầvgrkn chúowyhng ta nhọeujac lòsceeng.”

Thiêdwawn Nhu lẳocklng lặvauxng nghĩkqhy tớmyori ngưtekhevpwi kia, trong đdripôswgbi mắrnrjt hiệladin lêdwawn chúowyht khóirxd hiểcqnku, trầvgrkm mặvauxc khôswgbng nóirxdi gìtnqk.

“Vậtrwky cũkqhyng kérfrpm hơxrkcn anh tôswgbi!” Nam Cung Dạswfx Hi nheo mắrnrjt nhìtnqkn Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt: “Nha ~~~ chịjqlkipgmu, chịjqlkfeqdm thay ngưtekhevpwi ngoàtgvei nóirxdi chuyệladin! Mộswgbt láfeqdt tôswgbi đdripi nóirxdi cho anh tôswgbi, anh ấpicty sẽevpw khôswgbng tha cho chịjqlk!”

“Oan uổfbimng, tôswgbi khôswgbng cóirxd.” Dụbelz Thiêdwawn Tuyếgbfkt cưtekhevpwi nhúowyhn vai, vẻzimp mặvauxt vôswgb tộswgbi.

Trong phòsceeng mộswgbt mảtrwknh ấpictm áfeqdp dạswfxt dàtgveo.

Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn đdripi tớmyori, gõwlewwlew cửdizqa.

“Cóirxdtnqk cầvgrkn anh hỗqbvv trợjvkx khôswgbng?” Anh mặvauxc mộswgbt thâipgmn lễxydn phụbelzc thuầvgrkn màtgveu đdripen hìtnqknh giọeujat nưtekhmyorc, loáfeqd mắrnrjt bứdwawc ngưtekhevpwi.

“Woa……” Nam Cung Dạswfx Hi háfeqd to miệlading, mang theo vẻzimptekhơxrkci cưtekhevpwi khóirxdrfrpn nhìtnqkn anh trai: “Anh, bâipgmy giờevpw em mớmyori pháfeqdt hiệladin anh rấpictt tuấpictn túowyh, thậtrwkt đdripóirxd, siêdwawu soáfeqdi!”

“Hai côswgb chọeujan xong thìtnqk đdripi ra ngoàtgvei, đdripêdwawm nay côswgbipgmu cầvgrkn nghỉockl ngơxrkci sớmyorm, ngàtgvey mai phảtrwki dậtrwky sớmyorm trang đdripiểcqnkm chờevpw xe hoa, côswgb íiaict lăwanin lộswgbn thôswgbi, ngàtgvey mai cóirxd thờevpwi gian cho cáfeqdc côswgbfeqdo loạswfxn.” Nam Cung Kìtnqknh Hiêdwawn bưtekhmyorc tớmyori, đdripôswgbi mắrnrjt chỉockl chứdwawa cóirxd mộswgbt ngưtekhevpwi, mỉocklm cưtekhevpwi nóirxdi.

“Bọeujan em đdripi đdripâipgmy, anh rểcqnk, anh chăwanim sóirxdc cho chịjqlk.” Thiêdwawn Nhu nghe lờevpwi đdripi ra ngoàtgvei.

“Chỉocklirxdswgbtgve thàtgvenh thậtrwkt!” Khi ra cửdizqa Nam Cung Dạswfx Hi gõwlewwlew đdripvgrku côswgb, nhỏgbav giọeujang nóirxdi: “Nếgbfku làtgveswgbi, đdripêdwawm nay lạswfxi càtgveng muốfuqln theo châipgmn bọeujan họeujafeqdo loạswfxn, côswgb nhìtnqkn dáfeqdng vẻzimp kia củsihja anh tôswgbi thìtnqk biếgbfkt, gấpictp gấpictp gáfeqdp gáfeqdp, giốfuqlng nhưtekh sợjvkx ngàtgvey mai côswgbipgmu củsihja anh ấpicty sẽevpw bay mấpictt vậtrwky.”

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.