Hào Môn Kinh Mộng II: Khế Ước Đàn Ukulele

Quyển 8-Chương 18-2 : Lặc bảo hiện tại (2)

    trước sau   
Ra khỏsqgci nhàfuyifuying, màfuyin điclpêdpgam nhưoczfoczfdpgac, giómmlo thu thổaqmti qua mang điclpi chúocgst oi bứstgrc còzwqgn sómmlot lạdpgai củcpzua ban ngàfuyiy, cómmlodfsji làfuyinh lạdpganh. Giang Mạdpgac Viễxxvgn xuốjqhtng tầnodsng hầnodsm lấdfsjy xe, côwfzw điclpi ra ngoàfuyii điclpstgrng điclpyqvti trưoczfdpgac, bêdpgan ngoàfuyii nhàfuyifuying cómmlo mộfuyit câftxcy dưoczfơdfsjng hai ngưoczfejxbi ôwfzwm khôwfzwng hếjdjmt, giómmlo điclpêdpgam thổaqmti qua, vàfuyii chiếjdjmc láxwed khôwfzwfuying rơdfsji xuốjqhtng.

mmlofuyii chiếjdjmc láxweddfsji xuốjqhtng châftxcn Trang Noãlnlnn Thầnodsn.

Cụmxbkp mắzyuet, khom ngưoczfejxbi nhặlpqqt lêdpgan hai chiếjdjmc, khe khẽvrwb thởdpgafuyii.

dpgan điclpưoczfejxbng cómmlo tiếjdjmng còzwqgi xe, làfuyi Giang Mạdpgac Viễxxvgn. Côwfzw điclpi điclpếjdjmn, lêdpgan xe.

Ábbjknh điclpèbxmun điclpưoczfejxbng củcpzua điclpêdpgam thu, rựvvtoc rỡgjfi uốjqhtn lưoczfyqvtn quanh con phốjqhtfuyii, sắzyuep điclpếjdjmn Trung Thu, cửlaoea hàfuying lớdpgan nhỏsqgc lạdpgai bắzyuet điclpnodsu trang hoàfuying điclpuptw thu húocgst sựvvto chúocgs ýyymh củcpzua ngưoczfejxbi qua điclpưoczfejxbng.

Giang Mạdpgac Viễxxvgn láxwedi xe vềxwed thẳdfsjng biệquvst thựvvto, điclpếjdjmn khi xe chui xuốjqhtng bãlnlni điclpncrr tầnodsng hầnodsm mớdpgai pháxwedt hiệquvsn côwfzw vẫqnswn luôwfzwn ngơdfsj ngáxwedc nhìfuyin hai chiếjdjmc láxwedoczfơdfsjng trong tay, bèbxmun hỏsqgci: “Đqushang nghĩfsabfuyi vậvvtoy?”


Trang Noãlnlnn Thầnodsn giưoczfơdfsjng mắzyuet nhìfuyin anh, cómmlo mộfuyit thoáxwedng áxwednh mắzyuet côwfzwdpga mẩejxbn, áxwednh sáxwedng yếjdjmu ớdpgat dưoczfdpgai tầnodsng hầnodsm rọbxmui vàfuyio sâftxcu trong mắzyuet côwfzw, nhưoczffuyi áxwednh sao lấdfsjp láxwednh chui vàfuyio điclpómmlo, dầnodsn dầnodsn trởdpgadpgan rõpikzfuying, trong sáxwedng, bêdpgan trong làfuyi vẻlaoe mặlpqqt củcpzua Giang Mạdpgac Viễxxvgn.

“Àamwj… Em điclpang suy nghĩfsab, mộfuyit cáxwedi gâftxcn láxwed nhỏsqgc thếjdjmfuyiy lạdpgai cómmlo thểuptwxcdmo theo rấdfsjt nhiềxwedu niềxwedm vui thờejxbi thơdfsjdfsju, thậvvtot sựvvto rấdfsjt thầnodsn kỳddmm.”

Lờejxbi côwfzw khiếjdjmn Giang Mạdpgac Viễxxvgn khómmlo hiểuptwu, nhìfuyin chiếjdjmc láxwed trong tay côwfzw lạdpgai dờejxbi mắzyuet lêdpgan gưoczfơdfsjng mặlpqqt côwfzw. Thấdfsjy bộfuyi dạdpgang khôwfzwng hiểuptwu củcpzua anh, lúocgsc nàfuyiy Trang Noãlnlnn Thầnodsn mớdpgai ýyymh thứstgrc điclpưoczfyqvtc cómmlo lẽvrwb anh khôwfzwng rõpikzwfzw điclpang nómmloi gìfuyi, vảdgui lạdpgai, từbfod nhỏsqgc anh điclpãlnln sốjqhtng ởdpgaoczfdpgac ngoàfuyii, tròzwqg chơdfsji nàfuyiy sao màfuyi biếjdjmt điclpưoczfyqvtc?

“Cho anh mộfuyit chiếjdjmc.” Côwfzw điclpưoczfa mộfuyit cáxwedi cho anh.

Giang Mạdpgac Viễxxvgn nhậvvton lấdfsjy, hứstgrng thúocgs nhìfuyin côwfzw: “Cáxwedi nàfuyiy xem nhưoczffuyi lễxxvg vậvvtot em tặlpqqng anh?”

“Lễxxvg vậvvtot gìfuyi chứstgr, làfuyi dạdpgay anh mộfuyit tròzwqg chơdfsji.” Tiếjdjmng nómmloi Trang Noãlnlnn Thầnodsn nhỏsqgc nhẹstgr, từbfod từbfod dạdpgay anh quy tắzyuec củcpzua tròzwqg chơdfsji, cuốjqhti cùfvpqng hỏsqgci, “Anh nghe hiểuptwu khôwfzwng?”

Châftxcn màfuyiy Giang Mạdpgac Viễxxvgn nghe từbfod điclpnodsu điclpếjdjmn cuốjqhti gầnodsn nhưoczf nhíumhfu lạdpgai thàfuyinh báxwednh quai chèbxmuo, điclpếjdjmn khi côwfzw hỏsqgci, mớdpgai nómmloi, “Em nómmloi anh nghe cũxokmng hiểuptwu, nhưoczfng chỉlnlnfuyi khôwfzwng hiểuptwu, cho dùfvpqxwedi gâftxcn láxwed trong tay anh làfuyioczfdpgang quâftxcn báxwedch chiếjdjmn báxwedch thắzyueng, vậvvtoy sau điclpómmlo thìfuyi sao?”

Trang Noãlnlnn Thầnodsn ngớdpga ngưoczfejxbi, chớdpgap mắzyuet mấdfsjy cáxwedi, côwfzw khôwfzwng ngờejxb anh lạdpgai hỏsqgci vấdfsjn điclpxwedfuyiy, cũxokmng chưoczfa từbfodng nghĩfsab điclpếjdjmn vấdfsjn điclpxwedfuyiy, míumhfm môwfzwi, nghĩfsab nghĩfsab rồhqysi nómmloi, “Khôwfzwng cómmlo sau điclpómmlo.”

“Anh còzwqgn tưoczfdpgang sẽvrwb giốjqhtng nhưoczf điclpdfsju bòzwqg, chiếjdjmn thắzyueng sẽvrwb điclpưoczfyqvtc thưoczfdpgang chúocgst gìfuyi điclpómmlo hoặlpqqc làfuyi con bòzwqg chiếjdjmn thắzyueng sẽvrwb điclpưoczfyqvtc cửlaoefuyinh an táxwedng long trọbxmung chứstgr.” Giang Mạdpgac Viễxxvgn mỉlnlnm cưoczfejxbi nómmloi.

oczfoczfdpgang củcpzua ngưoczfejxbi nàfuyiy điclpúocgsng làfuyi kỳddmm lạdpga, côwfzw bậvvtot cưoczfejxbi, tháxwedo dâftxcy an toàfuyin ra, “Đqushhqysng chíumhf Giang Mạdpgac Viễxxvgn, khôwfzwng lẽvrwb từbfod nhỏsqgc điclpếjdjmn lớdpgan điclphqysng chíumhffuyim việquvsc gìfuyixokmng nhấdfsjt điclplyocnh phảdguii cómmlo mụmxbkc điclpíumhfch àfuyi?” Tưoczfoczfdpgang củcpzua dâftxcn điclpnodsu tưoczf điclpiểuptwn hìfuyinh.

“Cómmlo mụmxbkc điclpíumhfch thìfuyi tốjqhtt màfuyi, tốjqhti thiểuptwu khôwfzwng cầnodsn lãlnlnng phíumhf thờejxbi gian.” Anh trảdgui lờejxbi cặlpqqn kẽvrwb, từbfod nhỏsqgc điclpếjdjmn lớdpgan anh chíumhfnh làfuyi trưoczfdpgang thàfuyinh trong môwfzwi trưoczfejxbng nhưoczf vậvvtoy điclpómmlo.

Giang Mạdpgac Viễxxvgn nhíumhfu màfuyiy nhúocgsn vai, “Hồhqysi nhỏsqgc em khôwfzwng cómmlo cụmxbk non nhưoczf anh, tròzwqg lặlpqqc bảdguio nàfuyiy làfuyi ba em dạdpgay em, khi còzwqgn nhỏsqgc, luôwfzwn cảdguim thấdfsjy cómmlo thểuptw thu thậvvtop điclpưoczfyqvtc mấdfsjy cáxwedi gâftxcn láxwedxokmng mãlnlnnh báxwedch chiếjdjmn báxwedch thắzyueng cũxokmng rấdfsjt làfuyi tựvvtofuyio, cómmlo lẽvrwb, chúocgst thỏsqgca mãlnlnn nho nhỏsqgc điclpómmlo chíumhfnh làfuyi mụmxbkc điclpíumhfch củcpzua em.”

Giang Mạdpgac Viễxxvgn cómmlodfsji điclpălruym chiêdpgau nhìfuyin côwfzw, thậvvtot lâftxcu sau cũxokmng cưoczfejxbi.


“Sao vậvvtoy?” Thấdfsjy anh nhìfuyin mìfuyinh khôwfzwng dờejxbi mắzyuet, côwfzw lạdpgai hơdfsji mấdfsjt tựvvto nhiêdpgan, “Đqushbfodng cưoczfejxbi em, con ngưoczfejxbi củcpzua em từbfod nhỏsqgc điclpếjdjmn lớdpgan chẳdfsjng cómmlo chíumhfoczfdpgang cao xa gìfuyi hếjdjmt.”

“Khôwfzwng phảdguii, em giỏsqgci lắzyuem.” Giang Mạdpgac Viễxxvgn điclpưoczfa tay lêdpgan, thởdpga nhẹstgr, “Đqushúocgsng làfuyi ngưoczfejxbi phụmxbk nữayek nhưoczf em mớdpgai cómmlo thểuptwocgst cạdpgan tinh thầnodsn vàfuyi thểuptwxwedc củcpzua anh, anh rấdfsjt biếjdjmt ơdfsjn em, điclpãlnln mang điclpếjdjmn cho anh thoảdguii máxwedi vàfuyi hạdpganh phúocgsc.”

“Thậvvtot sao?”

Giang Mạdpgac Viễxxvgn cúocgsi điclpnodsu, điclplpqqt lêdpgan tráxwedn côwfzw mộfuyit nụmxbkwfzwn, ôwfzwn tồhqysn nómmloi, “Thậvvtot.”

dfsji thởdpga anh làfuyim côwfzwwfzw thứstgrc nhắzyuem hai mắzyuet lạdpgai, làfuyin mi dàfuyii run nhẹstgr, ấdfsjm áxwedp thẩejxbm thấdfsju vàfuyio tậvvton tim.

“Nàfuyio, thửlaoe mộfuyit chúocgst, làfuyiftxcn láxwed củcpzua em hay gâftxcn láxwed củcpzua anh làfuyioczfdpgang quâftxcn nàfuyio.” Sau khi buôwfzwng côwfzw ra, Giang Mạdpgac Viễxxvgn cưoczfejxbi, nụmxbkoczfejxbi xuấdfsjt pháxwedt từbfod nộfuyii tâftxcm điclpuptw lộfuyi sựvvto thoảdguii máxwedi chưoczfa từbfodng cómmlo qua.

wfzwoczfejxbi, “Đqushưoczfyqvtc thôwfzwi, khôwfzwng phảdguii em khoe khoang, em chơdfsji tròzwqgfuyiy chưoczfa từbfodng bịlyoc thua.”

“Lợyqvti hạdpgai vậvvtoy sao?”

“Đqushưoczfơdfsjng nhiêdpgan.” Vẻlaoe mặlpqqt Trang Noãlnlnn Thầnodsn kiêdpgau ngạdpgao.

“Vậvvtoy chơdfsji thửlaoe xem.” Giang Mạdpgac Viễxxvgn rấdfsjt cómmloxokmng khíumhf bấdfsjt chấdfsjp tấdfsjt cảdgui.

Hai cáxwedi gâftxcn láxwedmmloc vàfuyio nhau, hai ngưoczfejxbi hơdfsji dùfvpqng sứstgrc, chỉlnlnxcdmo mộfuyit cáxwedi điclpãlnln điclpstgrt lìfuyia…

Trang Noãlnlnn Thầnodsn ngẩejxbn ngơdfsj nhìfuyin cáxwedi gâftxcn láxwed bịlyoc điclpstgrt làfuyim hai trong tay mìfuyinh.

Giang Mạdpgac Viễxxvgn quơdfsj quơdfsjftxcn láxwed trong tay, cốjqht ýyymhzwqgzwqg hỏsqgci, “Nhưoczf vậvvtoy cáxwedi củcpzua anh làfuyioczfdpgang quâftxcn điclpúocgsng khôwfzwng?”


wfzw nhìfuyin anh, khôwfzwng nómmloi điclpưoczfyqvtc lờejxbi nàfuyio.

Thấdfsjy thếjdjm, anh lạdpgai khôwfzwng ngừbfodng côwfzwng kíumhfch, “Xem ra câftxcu nómmloi vừbfoda rồhqysi củcpzua em thậvvtot điclpúocgsng làfuyi khoe khoang.”

“Trưoczfdpgac kia anh từbfodng chơdfsji rồhqysi điclpúocgsng khôwfzwng?”

Giang Mạdpgac Viễxxvgn lắzyuec điclpnodsu.

“Vậvvtoy anh cómmloxwednh khómmloe gìfuyi? Cómmlo phảdguii chơdfsji ălruyn gian hay khôwfzwng?”

“Thậvvtot khôwfzwng cómmlo.” Anh ra vẻlaoewfzw tộfuyii.

umhfnh cốjqht chấdfsjp củcpzua Trang Noãlnlnn Thầnodsn lạdpgai táxwedi pháxwedt, điclpưoczfa tay lấdfsjy cáxwedi gâftxcn láxwed từbfod trong tay anh qua, kéxcdmo kéxcdmo, “Khôwfzwng thểuptwfuyio, gâftxcn láxwed củcpzua anh cứstgrng nhưoczf vậvvtoy, rấdfsjt dễxxvg điclpstgrt màfuyi.” Cáxwedi củcpzua côwfzw điclpãlnln điclpưoczfyqvtc vòzwqg mềxwedm rấdfsjt lâftxcu, xưoczfa nay điclpxwedu làfuyi ‘lấdfsjy nhu thắzyueng cưoczfơdfsjng’, khôwfzwng hềxwedmmlo điclpdpgao lýyymh ‘lấdfsjy cưoczfơdfsjng thắzyueng nhu’ màfuyi?

Giang Mạdpgac Viễxxvgn thấdfsjy vẻlaoe mặlpqqt côwfzw nghiêdpgam túocgsc, bèbxmun áxwedp sáxwedt mặlpqqt lạdpgai gầnodsn, điclpyqvti điclpếjdjmn khi môwfzwi díumhfnh hưoczfơdfsjng mớdpgai thỏsqgca mãlnlnn cưoczfejxbi, “Khôwfzwng liêdpgan quan điclpếjdjmn gâftxcn láxwed, chỉlnlnmmlo liêdpgan quan điclpếjdjmn tỷvkzn lệquvsfuying củcpzua nómmlo, tìfuyim điclpúocgsng điclpiểuptwm rồhqysi, tựvvto nhiêdpgan sẽvrwb khôwfzwng điclpstgrt.”

wfzw điclpúocgsng làfuyi thiếjdjmu kiếjdjmn thứstgrc, mởdpga to mắzyuet, “Chỉlnlnfuyiftxcn láxwed thôwfzwi màfuyi, nhưoczf thếjdjmfuyio tìfuyim ra điclpưoczfyqvtc tỷvkzn lệquvsfuying?”

“Gâftxcn láxwed điclpưoczfơdfsjng nhiêdpgan cũxokmng cómmlo tỷvkzn lệquvsfuying, dĩfsab nhiêdpgan, dùfvpqng tỷvkzn lệquvsfuying điclpuptwfuyinh dung thìfuyimmlo chúocgst khoa trưoczfơdfsjng, chỉlnlnfuyi mộfuyit gâftxcn láxwed luôwfzwn cómmlo chỗncrrfuyiy chỗncrr mỏsqgcng, anh lấdfsjy vịlyoc tríumhffuyiy nhấdfsjt củcpzua nómmlo điclpếjdjmn điclpdfsju vớdpgai chỗncrr mỏsqgcng nhấdfsjt củcpzua em tấdfsjt nhiêdpgan phảdguii báxwedch chiếjdjmn báxwedch thắzyueng rồhqysi, cáxwedi nàfuyiy tưoczfơdfsjng tựvvto nhưoczf điclpua ngựvvtoa, điclpdpgao lýyymhfvpqng ngựvvtoa thưoczfyqvtng điclpdfsjng điclpdfsju vớdpgai ngựvvtoa trung điclpdfsjng sẽvrwb thắzyueng làfuyi giốjqhtng nhau.”

“Anh cómmlo cầnodsn phảdguii mưoczfu tíumhfnh nhưoczf vậvvtoy khôwfzwng? Chỉlnlnfuyi tròzwqg chơdfsji cỏsqgcn con thôwfzwi, màfuyi cầnodsn phảdguii tíumhfnh toáxwedn kỹftxcoczfgjfing nhưoczf vậvvtoy?” Trang Noãlnlnn Thầnodsn vừbfoda nghe điclpãlnln mếjdjmu, ôwfzwng trờejxbi ơdfsji, anh khôwfzwng hổaqmt xuấdfsjt thâftxcn ngàfuyinh khoa họbxmuc tựvvto nhiêdpgan, nếjdjmu hồhqysi nhỏsqgcfuyi chơdfsji tròzwqgfuyiy vớdpgai anh, vậvvtoy kýyymhstgrc tuổaqmti thơdfsj củcpzua côwfzw sẽvrwb u áxwedm biếjdjmt bao nhiêdpgau?

Giang Mạdpgac Viễxxvgn bịlyocwfzw chọbxmuc cưoczfejxbi, điclpưoczfa tay ôwfzwm côwfzwfuyio lòzwqgng, vỗncrroczfng côwfzw, “Đqushưoczfyqvtc rồhqysi điclpưoczfyqvtc rồhqysi, làfuyi anh khôwfzwng điclpúocgsng, pháxwed vỡgjfi danh hiệquvsu tưoczfdpgang quâftxcn báxwedch thắzyueng củcpzua em, nhưoczf vậvvtoy điclpi, điclpdpgai tưoczfdpgang quâftxcn trong tay anh liềxwedn cho em, vậvvtoy tíumhfnh làfuyi anh thua điclpưoczfyqvtc chưoczfa?”

“Anh thậvvtot điclpáxwedng ghéxcdmt!” Côwfzw điclpưoczfa tay điclpdfsjm anh mộfuyit cáxwedi.


Giang Mạdpgac Viễxxvgn cưoczfejxbi ha ha.

***

Khi Trìfuyinh Thiếjdjmu Tiêdpgan từbfod tổaqmtng côwfzwng ty họbxmup xong vềxwed nhàfuyi, xe mớdpgai vừbfoda chạdpgay điclpếjdjmn cổaqmtng lớdpgan liềxwedn nhìfuyin thấdfsjy Cáxwedt Na điclpang chốjqhtng nạdpganh cãlnlni nhau vớdpgai Nam Ưjrmku Tuyềxwedn trong điclpìfuyinh nghỉlnln châftxcn, hai côwfzwfuyiy ra tưoczf thếjdjm mắzyueng chửlaoei điclpjqhti phưoczfơdfsjng điclpếjdjmn điclpsqgc mặlpqqt tíumhfa tai.

Thấdfsjy cảdguinh nàfuyiy, điclpnodsu anh chợyqvtt điclpau nhứstgrc, vộfuyii vàfuying dừbfodng xe bưoczfdpgac xuốjqhtng, tiếjdjmng cãlnlni nhau củcpzua hai côwfzwdfsjy càfuying rõpikzfuying.

“Nam Ưjrmku Tuyềxwedn, điclpbfodng làfuyim ra vẻlaoe nhưoczf anh trai tôwfzwi mắzyuec nợyqvtwfzw! Sa Lâftxcm chưoczfa chếjdjmt, lờejxbi điclphqysn anh tôwfzwi làfuyi hung thủcpzu tựvvto nhiêdpgan sụmxbkp điclpaqmt, còzwqgn nữayeka, cho dùfvpq Sa Lâftxcm cómmlo chếjdjmt cũxokmng chẳdfsjng can hệquvsfuyi điclpếjdjmn anh tôwfzwi, côwfzw ta tựvvtoxwedt màfuyi, cũxokmng khôwfzwng phảdguii làfuyi bịlyoc anh tôwfzwi mưoczfu sáxwedt.”

“Hiệquvsn giờejxbwfzwi nómmloi điclpmxbkng điclpếjdjmn anh côwfzw sao? Tôwfzwi chỉlnln hỏsqgci tạdpgai sao côwfzw lạdpgai ởdpga điclpâftxcy!”

“Côwfzw quảdguin tôwfzwi chắzyuec? Cómmlo thờejxbi gian thìfuyiwfzw điclpi quảdguin Sa Lâftxcm điclpi, suốjqhtt ngàfuyiy điclpeo báxwedm lấdfsjy anh tôwfzwi thậvvtot chẳdfsjng biếjdjmt xấdfsju hổaqmt, chẳdfsjng lẽvrwbwfzw ta khôwfzwng cómmlo mắzyuet nhìfuyin àfuyi? Anh tôwfzwi điclpãlnln kếjdjmt hôwfzwn rồhqysi còzwqgn báxwedm riếjdjmt lấdfsjy, cómmlo ýyymh tứstgr quáxwed nhỉlnln?”

“Côwfzwxokmng ýyymh tứstgr quáxwed nhỉlnln? Chẳdfsjng phảdguii côwfzwxokmng suốjqhtt nàfuyiy quấdfsjn lấdfsjy anh trai tôwfzwi àfuyi? Anh tôwfzwi nhìfuyin thấdfsjy côwfzw liềxwedn điclpau điclpnodsu, còzwqgn cảdgui gan nómmloi vớdpgai ngưoczfejxbi củcpzua họbxmu Nam, côwfzwfuyiwfzw chủcpzu củcpzua họbxmu, côwfzwmmlo biếjdjmt xấdfsju hổaqmt hay khôwfzwng vậvvtoy?”

“Nàfuyiy!” Cáxwedt Na nổaqmti nómmlong, tiếjdjmn điclpếjdjmn điclpưoczfa tay điclpejxby Nam Ưjrmku Tuyềxwedn mộfuyit cáxwedi, “Côwfzw nghe rõpikzfuying cho tôwfzwi, làfuyifuyii xếjdjm củcpzua họbxmu Nam cáxwedc ngưoczfejxbi gọbxmui tôwfzwi làfuyiwfzw chủcpzu trưoczfdpgac, ai biếjdjmt chúocgsdfsjy lạdpgai călruyn dặlpqqn trêdpgan dưoczfdpgai nhàfuyi họbxmu Nam điclpxwedu gọbxmui nhưoczf vậvvtoy, điclpâftxcu liêdpgan quan gìfuyi điclpếjdjmn tôwfzwi? Muốjqhtn nómmloi thìfuyiwfzwi phảdguii nómmloi côwfzwdpgan quảdguin lýyymh ngưoczfejxbi làfuyim củcpzua nhàfuyifuyinh tốjqhtt mộfuyit chúocgst, tôwfzwi vớdpgai anh côwfzwdpga Bắzyuec Kinh điclpãlnln sốjqhtng chung, anh ấdfsjy phảdguii chịlyocu tráxwedch nhiệquvsm vớdpgai tôwfzwi làfuyi điclpưoczfơdfsjng nhiêdpgan.”

“Côwfzw…”

“Ầbbjkm ĩfsab điclpcpzu chưoczfa?” Trìfuyinh Thiếjdjmu Tiêdpgan lớdpgan giọbxmung quáxwedt.

Hai ngưoczfejxbi hoảdguing hồhqysn, lo cãlnlni nhau khôwfzwng thấdfsjy annh điclpãlnln vềxwed, Nam Ưjrmku Tuyềxwedn lậvvtop tứstgrc ngậvvtom miệquvsng, Cáxwedt Na thìfuyi hai mắzyuet sáxwedng rỡgjfi, nhiệquvst tìfuyinh dàfuyio dạdpgat bổaqmt nhàfuyio vàfuyio lòzwqgng anh, hai cáxwednh tay quàfuying qua gáxwedy anh, ngưoczfejxbi ngoàfuyii nhìfuyin vàfuyio rấdfsjt dịlyocu dàfuying tìfuyinh cảdguim, thựvvtoc tếjdjm thìfuyi sứstgrc lựvvtoc lớdpgan điclpếjdjmn nỗncrri suýyymht nữayeka khiếjdjmn Trìfuyinh Thiếjdjmu Tiêdpgan ngạdpgat thởdpga, “Anh yêdpgau điclpãlnln vềxwed rồhqysi? Hôwfzwm nay ngưoczfejxbi ta rấdfsjt nhớdpga anh điclpómmlo.”

Nam Ưjrmku Tuyềxwedn ởdpgadpgan cạdpganh nhấdfsjt thờejxbi nổaqmti hếjdjmt da gàfuyi.

Trìfuyinh Thiếjdjmu Tiêdpgan gỡgjfixwednh tay Cáxwedt Na ra, điclpnodsu tiêdpgan làfuyi nhìfuyin Nam Ưjrmku Tuyềxwedn, “Sao em lạdpgai điclpếjdjmn điclpâftxcy?”

“Ba bảdguio em mang thêdpgam vàfuyii ngưoczfejxbi làfuyim điclpếjdjmn giúocgsp anh dọbxmun dẹstgrp nhàfuyi cửlaoea, ai ngờejxb lạdpgai gặlpqqp phảdguii côwfzw ta.” Nam Ưjrmku Tuyềxwedn lấdfsjy lạdpgai dáxwedng vẻlaoe tao nhãlnlnoczfa nay củcpzua mìfuyinh, vẻlaoe mặlpqqt lộfuyipikz cháxwedn ghéxcdmt vớdpgai Cáxwedt Na.

“Chỗncrr củcpzua anh cũxokmng thu dọbxmun sắzyuep xong rồhqysi, ngưoczfejxbi làfuyim thìfuyi em mang vềxwed điclpi, anh khôwfzwng cómmlo thómmloi quen bịlyoc nhiềxwedu ngưoczfejxbi quấdfsjy rầnodsy.” Trìfuyinh Thiếjdjmu Tiêdpgan nhẹstgr nhàfuying nómmloi.

“Vậvvtoy còzwqgn côwfzw ta?” Nam Ưjrmku Tuyềxwedn trừbfodng mắzyuet vớdpgai Cáxwedt Na, “Côwfzw ta ởdpga điclpâftxcy anh còzwqgn cómmlo thểuptwdpgan tĩfsabnh điclpưoczfyqvtc àfuyi?”

“Nam Ưjrmku Tuyềxwedn, tôwfzwi vàfuyi Trìfuyinh Thiếjdjmu Tiêdpgan khôwfzwng phảdguii ngàfuyiy điclpnodsu sốjqhtng chung, anh ấdfsjy điclpãlnln sớdpgam quen vớdpgai sựvvto tồhqysn tạdpgai củcpzua tôwfzwi rồhqysi, vảdgui lạdpgai, nếjdjmu khôwfzwng phảdguii tôwfzwi quéxcdmt dọbxmun nơdfsji nàfuyiy sạdpgach sẽvrwb nhưoczf vậvvtoy, anh ấdfsjy sao cómmlo thểuptw thoảdguii máxwedi ởdpga điclpâftxcy? Đqushyqvti côwfzw mang ngưoczfejxbi điclpếjdjmn làfuyim àfuyi? Thứstgrc ălruyn điclpxwedu điclpãlnln nguộfuyii lạdpganh cảdgui rồhqysi.”

Nam Ưjrmku Tuyềxwedn tứstgrc giậvvton trừbfodng mắzyuet nhìfuyin côwfzw.

“Ai da, côwfzw nhìfuyin vậvvtoy tôwfzwi rấdfsjt sợyqvt điclpómmlo.” Cáxwedt Na điclpưoczfa tay vỗncrr ngựvvtoc ra chiềxwedu sợyqvtlnlni, “Tôwfzwi biếjdjmt tạdpgai sao côwfzw lạdpgai ghéxcdmt tôwfzwi nhưoczf vậvvtoy rồhqysi, giậvvton cáxwed chéxcdmm thớdpgat thôwfzwi.”

“Côwfzwmmloi bậvvtoy gìfuyi điclpómmlo? Giậvvton cáxwed chéxcdmm thớdpgat gìfuyi?”

“Đqushbfodng cho làfuyiwfzwi khôwfzwng biếjdjmt côwfzw thíumhfch anh tôwfzwi, điclpáxwedng tiếjdjmc làfuyi, trong mắzyuet anh trai tôwfzwi lúocgsc trưoczfdpgac chỉlnlnmmlo Sa Lâftxcm, hiệquvsn tạdpgai lạdpgai cómmlo mỗncrri mìfuyinh chịlyocftxcu tôwfzwi làfuyi Trang Noãlnlnn Thầnodsn, côwfzw điclpưoczfơdfsjng nhiêdpgan tứstgrc giậvvton rồhqysi, yêdpgau khôwfzwng điclpưoczfyqvtc nêdpgan thùfvpq hằhdvyn chứstgrfuyi, ngưoczfejxbi nàfuyio liêdpgan quan điclpếjdjmn anh tôwfzwi côwfzwxokmng xem khôwfzwng vừbfoda mắzyuet.”

Nam Ưjrmku Tuyềxwedn lậvvtop tứstgrc điclpsqgc mặlpqqt, giọbxmung nómmloi chuyểuptwn thàfuyinh călruym giậvvton, “Côwfzwmmloi bừbfoda cáxwedi gìfuyi?”

“Đqushcpzu rồhqysi điclpcpzu rồhqysi, hai côwfzwfuyim điclpnodsu tôwfzwi nhứstgrc quáxwed.” Trìfuyinh Thiếjdjmu Tiêdpgan thậvvtot sựvvto khôwfzwng nhịlyocn nổaqmti, lêdpgan tiếjdjmng khuyêdpgan bảdguio, “Ưjrmku Tuyềxwedn em vềxwed trưoczfdpgac điclpi.”

Nam Ưjrmku Tuyềxwedn hừbfod lạdpganh vớdpgai Cáxwedt Na rồhqysi rờejxbi khỏsqgci.

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.