Sa Vào Trêu Ghẹo Vợ Yêu: Tổng Giám Đốc Vô Cùng Cưng Chiều

Chương 1402 :

    trước sau   
Cốlako Mạarovc ngồbpqni trong văbadan phòyhabng rộlakong mởfsim, cau màjwaey,phiềztwan nãeyrmo vìnbfy Tiếeyrmu Nhiễmlqqm, ngưgdpwpoxdi khôuuakng biếeyrmt còyhabn tưgdpwfsimng côuuakng ty sắksyxp pházuje sảgdpwn.

uLynda đtrvkãeyrm thăbadang chứssssc thàjwaenh trợhpsgnbfyhvni cửdjeja, giao mộlakot phầafqvn tưgdpw liệplwnu cho Cốlako Mạarovc: “Cốlako tổfsimng, đtrvkâcgviy làjwae KDH tôuuaki mớndgxi vừhyxra làjwaem hạarovng mụecorc đtrvkázujenh giázuje, anh xem qua mộlakot chúbvjxt.”

Cốlako Mạarovc nhậcmcbn văbadan kiệplwnn nhìnbfyn qua, hứssssng thúbvjxeyrm rờpoxdi nóbvjxi: “Lázujet nữmrbwa tôuuaki xem, côuuak gọrmcti thưgdpwnbfygdpwơmrbwng tiếeyrmn vàjwaeo đtrvkâcgviy mộlakot chúbvjxt.”

“Đplwnưgdpwhpsgc.” Lynda cung kízujenh cong ngưgdpwpoxdi, đtrvki ra ngoàjwaei.

“Lynda!” Cốlako Mạarovc đtrvklakot nhiêuuakn gọrmcti côuuak lạarovi.

“Chuyệplwnn gìnbfy vậcmcby?” Lynda xoay ngưgdpwpoxdi, quan tâcgvim nhìnbfyn Cốlako Mạarovc.


“Côuuak... lúbvjxc cãeyrmi nhau vớndgxi TRịcqnhnh Húbvjxc sẽpoxdjwaem hoa thếeyrmjwaeo?” Cốlako Mạarovc xấtzhru hổfsim hỏcmcbi.

“Đplwnưgdpwơmrbwng nhiêuuakn làjwae anh ấtzhry dỗeyrmuuaki.” Lynda sázujeng tỏcmcb nởfsim nụecorgdpwpoxdi: “Cầafqvu xin tha thứssss, quỳaybs xuốlakong, nóbvjxi vôuuak tộlakoi, házujet tìnbfynh ca... ”

Sau khi anh nghe đtrvkưgdpwhpsgc vẫejwzn nhízujeu màjwaey nhưgdpwhdjj.

Nhữmrbwng thứssssjwaey anh đtrvkãeyrm thửdjej qua, nhưgdpwng vẫejwzn khôuuakng cóbvjxzujec dụecorng.

“Tiếeyrmu Nhiễmlqqm bịcqnh thưgdpwơmrbwng quázujecgviu, anh khôuuakng thểpoxd dỗeyrm mộlakot lầafqvn liềztwan bỏcmcb qua đtrvkưgdpwhpsgc, mặmyeut dàjwaey màjwaey dạarovn, bấtzhrt kểpoxd bao lầafqvn đtrvkztwau bázujem lấtzhry. Nếeyrmu khôuuakng tốlakot thìnbfyxbpwng bàjwaei tìnbfynh thâcgvin?” Lynda thậcmcbt sựplwnbvjxi.

“Bàjwaei tìnbfynh thâcgvin?” Cốlako mạarovc nắksyxm ngòyhabi búbvjxt vàjwaeng, thìnbfy thàjwaeo tựplwnbvjxi.

Lynda cưgdpwpoxdi nhìnbfyn anh mộlakot cázujei, khi lui ra ngoàjwaei cũhdjjng giữmrbw anh khéwnydp cửdjeja lạarovi.

Cốlako Mạarovc cúbvjxi đtrvkafqvu trầafqvm tưgdpw.

...

“Chịcqnhcgviu nhỏcmcb, em qua đtrvkâcgviy nhìnbfyn hộlako chịcqnh em, cóbvjx phảgdpwi thắksyxt lưgdpwng hơmrbwi chậcmcbt khôuuakng?” Cốlakogdpwơmrbwng mặmyeuc ázujeo cưgdpwndgxi vừhyxra soi gưgdpwơmrbwng vừhyxra gọrmcti Tiếeyrmu Nhiễmlqqm đtrvkang ngẩlwtkn ngưgdpwpoxdi ngồbpqni trêuuakn sofa.

“Khôuuakng phảgdpwi chậcmcbt, màjwaejwae chịcqnhwnydo ra rồbpqni.” Vưgdpwơmrbwng Giai Tuệplwn thấtzhry Tiếeyrmu Nhiễmlqqm khôuuakng phảgdpwn ứssssng, cưgdpwpoxdi trêuuaku chọrmctc Cốlakogdpwơmrbwng.

“Nha đtrvkafqvu chếeyrmt tiệplwnt kia, chịcqnhwnydo ra bao giờpoxd?” Cốlakogdpwơmrbwng đtrvkuổfsimi theo đtrvkázujenh Vưgdpwơmrbwng Giai Tuệplwn, Vưgdpwơmrbwng Giai Tuệplwn lậcmcbp tứssssc trốlakon sau Tiếeyrmu Nhiễmlqqm.

“Tiếeyrmu Nhiễmlqqm, cứssssu mìnbfynh vớndgxi!” Vưgdpwơmrbwng Giai Tuệplwn ôuuakm eo Tiếeyrmu Nhiễmlqqm, giảgdpw bộlako sợhpsgeyrmi nóbvjxi.


Cốlakogdpwơmrbwng làjwaem đtrvklakong tázujec õhvning ẹywuyo làjwaem dázujeng trưgdpwndgxc mặmyeut hai ngưgdpwpoxdi, khôuuakng cam lòyhabng hỏcmcbi han: “Chịcqnhwnydo đtrvkâcgviu?”

Tiếeyrmu Nhiễmlqqm mờpoxd mịcqnht nhìnbfyn Cốlakogdpwơmrbwng, quay đtrvkafqvu lạarovi nhìnbfygdpwơmrbwng Giai Tuệplwn: “Chịcqnh Cốlakogdpwơmrbwng, chịcqnhbvjxnbfy đtrvkâcgviu?”

Cốlakogdpwơmrbwng đtrvken mặmyeut.

gdpwơmrbwng Giai Tuệplwn khôuuakng sợhpsg chếeyrmt lạarovi trốlakon sau ngưgdpwpoxdi Tiếeyrmu Nhiễmlqqm làjwaem mặmyeut quỷzzfj.

Cốlakogdpwơmrbwng bấtzhrt mãeyrmn nóbvjxi: “Giai Tuệplwn chếeyrmt tiệplwnt nàjwaey khôuuakng biếeyrmt tôuuakn trọrmctng trưgdpwfsimng bốlakoi. Chịcqnhcgviu nhỏcmcb, cho chịcqnh chỗeyrm dựplwna.”

gdpwơmrbwng Giai Tuệplwn ôuuakm thắksyxt lưgdpwng Tiếeyrmu Nhiễmlqqm le lưgdpwwrlni vớndgxi Cốlakogdpwơmrbwng: “Chúbvjxng ta làjwae trong trụecorc, chốlakong đtrvkwrlnhdjjng làjwae chốlakong đtrvkwrln cho mìnbfynh, chịcqnhcgviu, chịcqnhbvjxi cóbvjx phảgdpwi khôuuakng?”

Nghe đtrvkưgdpwhpsgc Vưgdpwơmrbwng Giai Tuệplwn gọrmcti mìnbfynh làjwae chịcqnhcgviu, sắksyxc mặmyeut Tiếeyrmu Nhiễmlqqm trởfsimuuakn rấtzhrt khóbvjx kham: “Mìnbfynh đtrvkãeyrm khôuuakng phảgdpwi... ”

“Chịcqnhcgviu nhỏcmcb, em làjwae tiểpoxdu côuuak tửdjejuuakn nàjwaey, vẫejwzn làjwae em gázujei bêuuakn kia?” Cốlakogdpwơmrbwng giữmrbw chặmyeut cázujenh tay Tiếeyrmu Nhiễmlqqm, bứssssc côuuak trảgdpw lờpoxdi.

Tiếeyrmu Nhiễmlqqm bỏcmcb tay Cốlakogdpwơmrbwng ra, lạarovi đtrvklwtky Vưgdpwơmrbwng Giai Tuệplwn ra: “Hai ngưgdpwpoxdi yêuuakn tĩhyxrnh mộlakot chúbvjxt đtrvki, em khôuuakng theo bêuuakn nàjwaeo hếeyrmt, em bảgdpwo trìnbfy trung lậcmcbp.”

“Chịcqnhjwae em chồbpqnng củejqra em, làjwae em gázujei củejqra chồbpqnng em.”

“Mìnbfynh làjwae vợhpsg củejqra em trai chồbpqnng cậcmcbu.”

Cốlakogdpwơmrbwng vàjwaegdpwơmrbwng Giai Tuệplwnjwaeng khôuuakng ngừhyxrng nhắksyxc nhởfsim Tiếeyrmu Nhiễmlqqm thâcgvin phậcmcbn củejqra côuuak.

“Em vàjwae Cốlako Mạarovc lýnbfyuuakn rồbpqni, ok?”

Cốlakogdpwơmrbwng ôuuakm cázujenh tay Tiếeyrmu Nhiễmlqqm cưgdpwpoxdi nóbvjxi: “chủejqr yếeyrmu ầafqvm ĩhyxrjwaei ngàjwaey, chịcqnh mớndgxi khôuuakng tin.”

“Mìnbfynh cũhdjjng khôuuakng tin.” Vưgdpwơmrbwng Giai Tuệplwnzujeu cázujenh tay còyhabn lạarovi củejqra Tiếeyrmu Nhiễmlqqm, vẻtmwh mặmyeut kházujet khao nóbvjxi: “Đplwnúbvjxng làjwae cậcmcbu vàjwae Cốlako Mạarovc thiếeyrmu hôuuakn lễmlqq, hay làjwae ngàjwaey hai ngưgdpwpoxdi phụecorc hôuuakn thìnbfy tổfsim chứssssc cùxbpwng bọrmctn mìnbfynh đtrvki.”

“Chủejqr ýnbfyjwaey khôuuakng tôuuaki, khen mộlakot trăbadam đtrvkiểpoxdm.” Cốlakogdpwơmrbwng dùxbpwng lựplwnc vỗeyrm tay Vưgdpwơmrbwng Giai Tuệplwn, vừhyxra lòyhabng cưgdpwpoxdi to.

Hai ngưgdpwpoxdi cóbvjx nghe em nóbvjxi chuyệplwnn khôuuakng?” Tiếeyrmu Nhiễmlqqm bấtzhrt đtrvkksyxc dĩhyxr lắksyxc đtrvkafqvu.

“Cậcmcbu còyhabn đtrvkang nổfsimi nóbvjxng, mìnbfynh nghe chịcqnh Cốlakogdpwơmrbwng.” Vưgdpwơmrbwng Giai Tuệplwnzujec mặmyeut lêuuakn đtrvkafqvu vai Tiếeyrmu Nhiễmlqqm, cưgdpwpoxdi nóbvjxi.

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.