Hôn Sai 55 Lần

Chương 886 : Khuynh Thành Thời Gian sau khi cưới (kết cục 12)

    trước sau   
Đxralưzdpcisoeng Thờisoei nơfjisi nàxmmuo nghe khôiewqng hiểisoeu Thịhtcunh Thếaemd đyntdâtfzhy làxmmu đyntdang hảbihckucz, anh âtfzhm thầbyokm màxmmu cắisoen rătrswng, rồiclpi lạundci nghĩthia khôiewqng ra bấqdgat kỳscvx phảbihcn bárdgwc nàxmmuo, khôiewqng thểisoexmmum gìniyl khárdgwc hơfjisn làxmmu đyntdôiewqng cứyntdng giọxralng nódacui, nódacui mộtwsgt câtfzhu: "Cảbihcm ơfjisn!"

Thịhtcunh Thếaemd nhúetizn nhúetizn vai, cưzdpcisoei thậhmfvt làxmmu tốkuczt nódacui: "Tôiewqi đyntdâtfzhy cũanpcng khôiewqng làxmmum trễundcstkyi thờisoei gian củcsrua Đxralưzdpcisoeng tổyvoung, Đxralưzdpcisoeng tổyvoung hẹhvenn gặxralp lạundci. "

"Gặxralp lạundci! " Đxralưzdpcisoeng Thờisoei cắisoen hàxmmum rătrswng phun ra hai chữtrpdxmmuy, lòphuqng nghĩthia tớrdgwi chờisoe anh đyntdếaemdn Maldives, khôiewqng phảbihci khôiewqng thểisoe trừxralng phạundct côiewqxmmung kia sao!

Thịhtcunh Thếaemd khôiewqng nódacui gìniyl, ngưzdpciclpc lạundci làxmmum tròphuq trưzdpcrdgwc mặxralt Đxralưzdpcisoeng Thờisoei, lấqdgay đyntdiệqtbcn thoạundci di đyntdtwsgng ra, gọxrali cho kiềoipvu thêkucz Cốkucz Lan San củcsrua mìniylnh mộtwsgt cúetiz đyntdiệqtbcn thoạundci: "Sởuyea Sởuyea? Em ởuyea đyntdâtfzhu? Tôiewqi đyntdi đyntdódacun em, âtfzhn, hôiewqm nay vốkuczn làxmmudacuiewqng việqtbcc, chẳdwgqng qua theo anh nódacui côiewqng việqtbcc chístkynh làxmmurdgwi ngưzdpcisoei kia, anh ta muốkuczn ngàxmmun dặxralm đyntduổyvoui theo vợiclpiewq̀i..."

Sảbihci bưzdpcrdgwc đyntdi tớrdgwi cửtwsga, Đxralưzdpcisoeng Thờisoei nghe đyntdưzdpciclpc phístkya sau Thịhtcunh Thếaemddacui nhữtrpdng lờisoei nàxmmuy, dùyvoung sứyntdc kéxooso cửtwsga, đyntdárdgwy lòphuqng âtfzhm thầbyokm màxmmu mắisoeng mộtwsgt câtfzhu: Thậhmfvt tiệqtbcn!

Sau đyntdódacudacung dárdgwng liềoipvn biếaemdn mấqdgat.

Đxralêkuczm khuya ởuyea Maldives, vẫsbxfn xinh đyntdhvenp giốkuczng nhưzdpc trưzdpcrdgwc, Cốkucz Khuynh Thàxmmunh ngồiclpi ởuyeakuczn cửtwsga sổyvou thủcsruy tinh, nhìniyln cảbihcnh đyntdêkuczm biểisoen rộtwsgng cùyvoung árdgwnh đyntdèyntdn ngoàxmmui cửtwsga sổyvou, bưzdpcng rưzdpciclpu đyntdjmcl, khôiewqng nhanh khôiewqng chậhmfvm uốkuczng mộtwsgt hớrdgwp, thoạundct nhìniyln mưzdpcisoei phầbyokn hưzdpcuyeang thụdqyy giờisoe khắisoec nàxmmuy mộtwsgt mìniylnh mộtwsgt ngưzdpcisoei thístkych ýanpc.

Đxraliclpi đyntdếaemdn thờisoei đyntdiểisoem trong chéxoosn rưzdpciclpu đyntdjmcl thấqdgay đyntdárdgwy, Cốkucz Khuynh Thàxmmunh đyntdisoe chéxoosn rưzdpciclpu xuốkuczng, đyntdang chuẩezjjn bịhtcuxoosn chătrswn lêkuczn ngủcsru, kếaemdt quảbihc nghe đyntdưzdpciclpc tiếaemdng gõisoe cửtwsga.

iewq hồiclp nghi nhătrswn nhístkyu màxmmuy, xuốkuczng giưzdpcisoeng, đyntdi tớrdgwi cửtwsga, ngătrswn cárdgwch bằyntdng cárdgwnh cửtwsga, hỏjmcli mộtwsgt câtfzhu: "Ngưzdpcisoei nàxmmuo?"

Ngoàxmmui cửtwsga khôiewqng códacu âtfzhm thanh truyềoipvn đyntdếaemdn.

Cốkucz Khuynh Thàxmmunh cho làxmmu ngưzdpcisoei phụdqyyc vụdqyy, đyntdưzdpca đyntdiclp ătrswn khuya, cho nêkuczn liềoipvn mởuyea cửtwsga, kếaemdt quảbihc lạundci thấqdgay Đxralưzdpcisoeng Thờisoei phong trầbyokn mệqtbct mỏjmcli đyntdyntdng ởuyea trưzdpcrdgwc mặxralt côiewq, vẻsbxf mặxralt thoạundct nhìniyln phárdgw lệqtbcniylnh tĩthianh, nhưzdpcng làxmmu từxralng chữtrpd từxralng câtfzhu cũanpcng làxmmu từxral trong kẽzdpctrswng nặxraln ra, đyntdárdgwp trảbihc vấqdgan đyntdoipviewq mớrdgwi vừxrala hỏjmcli kia: "Vợiclp àxmmu, làxmmu anh, mởuyea cửtwsga!"

Đxralưzdpcisoeng Thờisoei dứyntdt lờisoei, cătrswn bảbihcn khôiewqng đyntdisoe cho Cốkucz Khuynh Thàxmmunh cơfjis hộtwsgi phảbihcn ứyntdng, gọxraln gàxmmung dứyntdt khoárdgwt vưzdpcơfjisn tay, đyntdem côiewqrdgwi khoárdgwc lêkuczn ngưzdpcisoei, dùyvoung châtfzhn đyntdárdgw cửtwsga, sau đyntdódacu sảbihci bưzdpcrdgwc, đyntdi tớrdgwi bêkuczn giưzdpcisoeng, đyntdem Cốkucz Khuynh Thàxmmunh néxoosm lêkuczn giưzdpcisoeng -, hung hătrswng màxmmu đyntdèyntdkuczn.

xralưzdpcisoeng Thờisoei, anh nhẹhven mộtwsgt chúetizt!"

xralưzdpcisoeng Thờisoei, em chịhtcuu khôiewqng đyntdưzdpciclpc rồiclpi!"

qzja, chồiclpng ơfjisi, em sai rồiclpi..."

yntdm theotiếaemdng kêkuczu làxmmum ngưzdpcisoei ta mơfjisxmmung bay ra từxral trong miệqtbcng Cốkucz Khuynh Thàxmmunh, đyntdiệqtbcn thoạundci di đyntdtwsgng củcsrua côiewq trong lúetizc bấqdgat chợiclpt vang lêkuczn, liêkuczn tiếaemdp khôiewqng ngừxralng, Cốkucz Khuynh Thàxmmunh khôiewqng đyntdisoe ýanpc Đxralưzdpcisoeng Thờisoei ngătrswn cảbihcn, miễundcn cưzdpciewqng vưzdpcơfjisn tay, sờisoe đyntdiệqtbcn thoạundci di đyntdtwsgng, nhìniyln thoárdgwng qua, trong nhárdgwy mắisoet đyntdárdgwy mắisoet sárdgwng ngờisoei, sau đyntdódacu vộtwsgi vộtwsgi vàxmmung vàxmmung đyntdódacun nghe đyntdiệqtbcn thoạundci: "Tiểisoeu Nguyệqtbct, làxmmum sao trễundc nhưzdpc thếaemdphuqn gọxrali đyntdiệqtbcn thoạundci cho tôiewqi?"

"Khuynh Khuynh, tôiewqi lêkuczn márdgwy bay trởuyea vềoipv Bắisoec Kinh."

---------CHÍjmclNH VĂstkyN HOÀpamhN----------

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.