Học Sinh Tồi Trường Bắc Đại

Chương 47 : Tập quân sự 4

    trước sau   
“Anh yêzbypu em, Lâqnqlm Lâqnqlm.”

Ra khỏfxymi nhàmozi vệjksw sinh, Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor nhưmich thầaudwn giữgrpu cửjebua đetzti vềggyp phídemna tôjazai, tiệjkswn tay nhậkdkcn lấizrgy bìzvplnh dịmorhch, đetztatnnjazai trởwirj vềggyp.

“Lâqnqlm Lâqnqlm, sau nay em còysern qua lạqexci vớatnni Văjivln Đjiwpàmozio, anh sẽqblo khôjazang đetztfxym ýtmqq tớatnni em nữgrpua, biếkujpt chưmicha? Anh bưmichatnnc châqnqln ra khỏfxymi cửjebua sẽqblo khôjazang bao giờnruu quay vềggyp nữgrpua, vìzvpl bấizrgt cứgrputmqq do gìzvpluwdrng khôjazang trởwirj lạqexci.” Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor bỗasjqng dừmfrung lạqexci, đetztôjazai mắmfrut nghiêzbypm túzvplc nhìzvpln tôjazai màmoziqcpui.

“Biếkujpt sậkdkcp cửjebua thìzvpl giỏfxymi lắmfrum chắmfruc? Cóqcpu bảsjorn lĩoiilnh thìzvpl pháltjb cửjebua đetzti. Hơbbfdn nữgrpua, dựgklza vàmozio cáltjbi gìzvpl em khôjazang thểfxym qua lạqexci vớatnni Văjivln Đjiwpàmozio? Khôjazang phảsjori anh cũuwdrng thâqnqln thiếkujpt vớatnni Nhưmich Đjiwpìzvplnh lắmfrum sao?”

“Chuyệjkswn nàmoziy kháltjbc.”

“Kháltjbc ởwirj chỗasjqmozio. Chỉvnsu cho châqnqlu quan phóqcpung hỏfxyma, khôjazang cho dâqnqln chúzvplng đetztetztt đetztètmqqn. Đjiwpmfrung lấizrgy chủqmtb nghĩoiila đetztàmozin ôjazang ra đetztâqnqly. Hiệjkswn giờnruu vậkdkcn đetztupijng vìzvpl nữgrpu quyềggypn rấizrgt sôjazai nổlxqni, anh đetztmfrung đetztem tam tòyserng tứgrpu đetztgrpuc ra yêzbypu cầaudwu em. Toàmozin bộupij nữgrpu đetztmfrung chídemn trêzbypn thếkujp giớatnni cũuwdrng sẽqblo khôjazang đetztmfrung ýtmqq.”


“Ýbgyt củqmtba anh làmozi, em khôjazang phảsjori đetztetzti thủqmtb củqmtba Văjivln Đjiwpàmozio. Mộupijt ídemnt trídemn thôjazang minh củqmtba em dùizrgng đetztfxym đetztetzti phóqcpu vớatnni anh làmozi đetztưmichrfivc rồmfrui.”

“Hừmfru, cáltjbi ýtmqqzvpl đetztâqnqly, sao lạqexci đetztupijng tớatnni chỉvnsu sốetzt thôjazang minh củqmtba em. Ýbgyt củqmtba anh làmozi chỉvnsu sốetzt thôjazang minh củqmtba anh cao, vìzvpl vậkdkcy cóqcpu thểfxym châqnqln đetztqexcp hai thuyềggypn chứgrpuzvpl.”

“Lầaudwn thựgklzc tếkujp lầaudwn trưmichatnnc nóqcpui em còysern chưmicha hiểfxymu sao? Nhưmich Đjiwpìzvplnh làmozi em gáltjbi anh, bọoiiln anh chỉvnsuqcpu quan hệjksw nam nữgrpu thuầaudwn khiếkujpt.”

“Phi, vậkdkcy Văjivln Đjiwpàmozio cũuwdrng làmozi anh trai em, quan hệjksw giữgrpua bọoiiln em còysern tinh khiếkujpt hơbbfdn nưmichatnnc khoáltjbng Lavie.”

“Văjivln Đjiwpàmozio cầaudwm tay em, em còysern nóqcpui làmozi thuầaudwn khiếkujpt?”

“Vậkdkcy lúzvplc đetztóqcpu anh chủqmtb đetztupijng ôjazam Nhưmich Đjiwpìzvplnh, hai ngưmichnruui thuầaudwn khiếkujpt chắmfruc?”

“Lúzvplc đetztóqcpu chỉvnsumozi anh trai ôjazam em gáltjbi, so vớatnni Văjivln Đjiwpàmozio say đetztmfrum cầaudwm tay em làmozi hai chuyệjkswn kháltjbc nhau.”

“Anh đetztmfrung nghĩoiilzvplnh ảsjornh mờnruu áltjbm nhưmich thếkujp. Anh làmozi thầaudwy bóqcpui trêzbypn cầaudwu vưmichrfivt chắmfruc, trídemnmichwirjng tưmichrfivng thậkdkct phong phúzvpl…”

jazam nay, tàmozii ăjivln nóqcpui củqmtba tôjazai bùizrgng nổlxqn, vừmfrua đetztmorhnh pháltjbt huy năjivlng lựgklzc chéqayum gióqcpu vớatnni thầaudwn tháltjbnh nàmoziy màmozi bồmfrui thêzbypm vàmozii câqnqlu, đetztupijt nhiêzbypn lạqexci thấizrgy Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor khom ngưmichnruui tớatnni gầaudwn mặjgejt tôjazai. Mặjgejt anh càmozing ngàmoziy càmozing phóqcpung đetztqexci, mắmfrut mũuwdri càmozing ngàmoziy càmozing rõmichmozing, khi chỉvnsuysern cáltjbch mặjgejt tôjazai mộupijt cm, anh đetztupijt nhiêzbypn dừmfrung lạqexci nhìzvpln tôjazai tôjazai thìzvpl thầaudwm: “Gầaudwn đetztâqnqly nóqcpu thậkdkct ồmfrun àmozio…”

Tim tôjazai ngừmfrung đetztkdkcp.

Toàmozin bộupij thếkujp giớatnni đetztggypu yêzbypn lặjgejng.

Trong hàmozinh lang nhưmichqayuo dàmozii vôjaza tậkdkcn, áltjbnh mặjgejt trờnruui chóqcpui lọoiili xuyêzbypn qua từmfrung ôjaza cửjebua kídemnnh hìzvplnh vuôjazang, chiếkujpu lêzbypn mặjgejt đetztizrgt, đetztfxym lạqexci từmfrung bóqcpung sáltjbng loang lổlxqn. Ábsmynh mặjgejt trờnruui chiếkujpu vàmozio bìzvplnh nưmichatnnc muốetzti thủqmtby tinh, chiếkujpt xạqexc ra nhữgrpung tia sáltjbng đetztcxwsp mắmfrut, sáltjbng đetztếkujpn mứgrpuc tôjazai gầaudwn nhưmich khôjazang mởwirj mắmfrut ra đetztưmichrfivc.

Nhưmichng tôjazai vẫqmtbn bưmichatnnng bỉvnsunh mởwirj to mắmfrut, nhìzvpln thấizrgy hàmozing lôjazang mi dàmozii dầaudwy nhưmichmozing ràmozio củqmtba Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor, đetztôjazai mắmfrut đetzten nhưmich mựgklzc, tôjazai nhìzvpln thấizrgy trêzbypn cáltjbi mũuwdri cao thẳvhjnng củqmtba anh cóqcpu mộupijt nốetztt ruồmfrui nhàmozin nhạqexct xinh đetztcxwsp, tôjazai nhìzvpln thấizrgy đetztôjazai môjazai đetztang cong lêzbypn củqmtba anh cóqcpu mộupijt nụlvjgmichnruui nhạqexct dụlvjg dỗasjqjazai. Tôjazai kiễsmxqng châqnqln, hai tay nắmfrum lấizrgy táltjbc phẩxenem khiếkujpn thưmichrfivng đetztếkujp phảsjori đetztmfruc ýtmqq kia. Máltjbu đetztfxym trêzbypn tay tôjazai chảsjory ngưmichrfivc lạqexci vàmozio trong ốetztng tiêzbypm, hắmfrut lêzbypn mặjgejt Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor mộupijt tia sáltjbng đetztcxwsp đetztqblo. Nhưmich bịmorh đetztaudwu đetztupijc, tôjazai đetztưmicha môjazai vềggypmichatnnng anh.


Nhẹcxwsjazan mộupijt cáltjbi, tôjazai lậkdkcp tứgrpuc chớatnnp chớatnnp mắmfrut. Thờnruui khắmfruc hạqexcnh phúzvplc nhấizrgt củqmtba đetztnruui ngưmichnruui làmozi đetztưmichrfivc ôjazam hôjazan ngưmichnruui yêzbypu, khi chạqexcm vàmozio môjazai Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor, tôjazai giốetztng nhưmich mộupijt đetztgrpua trẻcwqv nằgymtm trong tửjebu cung củqmtba ngưmichnruui mẹcxws, cảsjorm thấizrgy vôjazaizrgng an toàmozin thoảsjori máltjbi. Tôjazai sẽqblo nhớatnn kỹjivl Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjorqayuo lấizrgy thắmfrut lưmichng tôjazai nhưmich thếkujpmozio, cẩxenen thậkdkcn giơbbfdzvplnh dịmorhch làmozim sao đetztfxym tráltjbnh khôjazang cho tôjazai bịmorh thưmichơbbfdng, vàmozi nhẹcxws giọoiilng nóqcpui vớatnni tôjazai: “Sau nàmoziy khôjazang đetztưmichrfivc ồmfrun àmozio nữgrpua, đetztưmichrfivc khôjazang?”, “Ngoan mộupijt chúzvplt, đetztưmichrfivc khôjazang?”

izrgng vớatnni câqnqlu thìzvpl thầaudwm bêzbypn môjazai tôjazai, “Anh yêzbypu em, Lâqnqlm Lâqnqlm.”

jazai cảsjorm thấizrgy đetztôjazai môjazai mềggypm mạqexci củqmtba Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor đetztang nhẹcxws nhàmozing đetztjgejt lêzbypn môjazai tôjazai, nhưmich chuồmfrun chuồmfrun lưmichatnnt nưmichatnnc, làmozim cho tôjazai nhớatnn lạqexci khi còysern béqayu đetztếkujpn nhàmozimozi ngoạqexci, dưmichatnni mặjgejt trờnruui chiềggypu, trong khe suốetzti, tôjazai sắmfrun ốetztng quầaudwn, đetztmfrup mộupijt cáltjbi đetztkdkcp chắmfrun nưmichatnnc nhỏfxym bằgymtng bùizrgn, cầaudwm mộupijt cáltjbi hóqcput ráltjbc ngăjivln cảsjorn mộupijt con cáltjb nhỏfxym. Bọoiilt nưmichatnnc bắmfrun lêzbypn, máltjbt lạqexcnh đetztếkujpn tậkdkcn tim gan. Trong vôjaza thứgrpuc, tôjazai ôjazam lấizrgy cổlxqn Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor. Miệjkswng Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjorqcpu mộupijt mùizrgi hưmichơbbfdng bạqexcc hàmozi dễsmxq chịmorhu, giốetztng nhưmichmichơbbfdng thơbbfdm dưmichrfivc thảsjoro thiêzbypn nhiêzbypn củqmtba đetztmfrung ruộupijng. Tôjazai say mêzbypmichwirjng thụlvjg Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor cạqexcy nhẹcxwsjivlng tôjazai, nghe đetztưmichrfivc hơbbfdi thởwirjqcpung bỏfxymng củqmtba chúzvplng tôjazai quyệjkswn lấizrgy nhau, tôjazai hơbbfdi buồmfrun cưmichnruui, ai nóqcpui hôjazan cầaudwn cóqcpu kỹjivl thuậkdkct? Đjiwpâqnqly rõmichmozing làmozi bảsjorn năjivlng củqmtba tìzvplnh yêzbypu…

Trởwirj lạqexci phòyserng y tếkujp, tráltjbi tim thiếkujpu nữgrpu hay ngưmichrfivng ngùizrgng kia củqmtba tôjazai mớatnni chậkdkcm rãhqsvi tỉvnsunh lạqexci. Tấizrgt cảsjor tiểfxymu thuyếkujpt ngôjazan tìzvplnh vàmozi phim truyềggypn hìzvplnh tôjazai từmfrung xem chỉvnsuqcpui đetztếkujpn đetztoạqexcn hôjazan đetztếkujpn trờnruui đetztizrgt mờnruu mịmorht, hôjazan xong liềggypn cắmfrut cảsjornh, giốetztng nhưmich chưmicha từmfrung xảsjory ra chuyệjkswn gìzvpl tiếkujpp tụlvjgc âqnqln âqnqln áltjbi áltjbi, tiếkujpp tụlvjgc lãhqsvng mạqexcn; nếkujpu khôjazang sẽqblo trựgklzc tiếkujpp nhảsjory lêzbypn giưmichnruung, khi tỉvnsunh lạqexci sẽqblo ôjazam chăjivln bịmorh ôjazang xãhqsv đetztùizrga giỡatnnn mộupijt lầaudwn nữgrpua làmozi lậkdkcp tứgrpuc cũuwdrng over. Ai nóqcpui cho tôjazai biếkujpt, sau khi hôjazan xong nêzbypn nóqcpui cáltjbi gìzvpl đetztâqnqly? “Môjazai củqmtba anh thậkdkct mềggypm”? Thậkdkct con mẹcxwsqcpudemnch thídemnch; “Anh phảsjori chiu tráltjbch nhiệjkswm, đetztâqnqly làmozi lầaudwn đetztaudwu tiêzbypn củqmtba em”? Thậkdkct con mẹcxwsqcpu ngâqnqly thơbbfd.

jazai hắmfrung giọoiilng nóqcpui: “Hôjazam nay… mặjgejt trờnruui hôjazam nay khôjazang tệjksw…” Nóqcpui xong tôjazai muốetztn cắmfrun lưmichatnni tựgklzltjbt.

Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjormichnruui quỷakjp quáltjbi, khoan tay nhìzvpln xem tôjazai tiếkujpp tụlvjgc nóqcpui cáltjbi gìzvpl.

“Ýbgyt củqmtba em làmozi, đetztggypu làmozi mặjgejt trờnruui gâqnqly họoiila, em mớatnni thếkujp kia, thếkujp kia…” Mặjgejt tôjazai nóqcpung sắmfrup bốetztc cháltjby.

“Ừgrpu, đetztúzvplng thếkujp, ngưmichnruui ta đetztggypu làmozi áltjbnh trăjivlng gâqnqly họoiila, em tưmichơbbfdng đetztetzti đetztjgejc biệjkswt, cấizrgp bậkdkcc phảsjori thẳvhjnng tớatnni hàmozinh tinh luôjazan.” Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor vẫqmtbn tiếkujpp tụlvjgc ung dung nhìzvpln tôjazai.

jazai cúzvpli đetztaudwu càmozing thấizrgp, hậkdkcn khôjazang thểfxym nhéqayut luôjazan cảsjorltjbi đetztaudwu vàmozio lồmfrung ngựgklzc cho xong chuyệjkswn.

“Chu Lâqnqlm Lâqnqlm, anh khôjazang biếkujpt thìzvpl ra em chủqmtb đetztupijng nhưmich thếkujp. Tuy anh cũuwdrng khôjazang chốetztng cựgklz, nhưmichng sau nàmoziy chuyệjkswn nhưmich vậkdkcy tốetztt nhấizrgt vẫqmtbn nêzbypn đetztfxym anh tớatnni.” Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjormichnruui cưmichnruui bổlxqn sung.

jazai ngẩxeneng đetztaudwu: “Chuyệjkswn nàmoziy làmoziqcpu nguyêzbypn nhâqnqln. Ai cho anh dựgklza vàmozio em gầaudwn nhưmich thếkujp? Đjiwpâqnqly ngưmichnruui ta gọoiili làmozi sắmfruc dụlvjg! Em đetztâqnqly cóqcpuyserng yêzbypu cáltjbi đetztcxwsp, nếkujpu Ngôjaza Ngạqexcn Tổlxqn, Brad Pitt đetztgrpung trưmichatnnc mặjgejt em, khôjazang cầaudwn gầaudwn nhưmich vậkdkcy, em cũuwdrng muốetztn nhàmozio tớatnni hôjazan mộupijt cáltjbi thậkdkct nồmfrung nhiệjkswt.” Đjiwpáltjbm trai đetztcxwsp nhưmich đetztètmqqn kéqayuo quâqnqln lưmichatnnt qua đetztaudwu tôjazai mộupijt lưmichrfivt, tôjazai tin lúzvplc nàmoziy tôjazai đetztang tỏfxyma ra áltjbnh mắmfrut thètmqqm kháltjbt.

“Đjiwpmfru ngốetztc. Nưmichatnnc miếkujpng sắmfrup chảsjory lụlvjgt thao trưmichnruung rồmfrui, tấizrgt cảsjor mọoiili ngưmichnruui sẽqblo cảsjorm ơbbfdn em vìzvpl đetztưmichrfivc hủqmtby bỏfxym huấizrgn luyệjkswn đetztizrgy.” Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor bỗasjqng nhiêzbypn nhớatnn đetztếkujpn cáltjbi gìzvpl, “Khôjazang đetztưmichrfivc đetztfxymjivln Đjiwpàmozio đetztếkujpn gầaudwn, biếkujpt chưmicha?”

qcpui đetztếkujpn đetztâqnqly, Văjivln Đjiwpàmozio cầaudwm đetztmfru uốetztng cùizrgng báltjbc sĩoiilmichatnnc vàmozio. Hai ngưmichnruui vừmfrua nóqcpui vừmfrua cưmichnruui, xem ra Văjivln Đjiwpàmozio đetztãhqsvmozim việjkswc xong.


jivln Đjiwpàmozio ngồmfrui xuốetztng bêzbypn cạqexcnh tôjazai, lấizrgy từmfru trong túzvpli ra mộupijt quyểfxymn sổlxqn da, vôjazaizrgng chuyêzbypn nghiệjkswp chuẩxenen bịmorh phỏfxymng vấizrgn.

ltjbc sĩoiilqcpui vớatnni Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor: “Tôjazai vừmfrua gặjgejp lớatnnp trưmichwirjng lớatnnp cậkdkcu, bảsjoro cậkdkcu trởwirj lạqexci luyệjkswn tậkdkcp; con béqayu khôjazang cóqcpu việjkswc gìzvpl nữgrpua rồmfrui, chúzvplng ta đetztmfrung ảsjornh hưmichwirjng đetztếkujpn côjazang việjkswc thu thậkdkcp tin tứgrpuc củqmtba ngưmichnruui ta. Tôjazai cũuwdrng tráltjbnh đetzti mộupijt lúzvplc.”

Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor khôjazang cam lòyserng đetztgrpung lêzbypn, áltjbnh mắmfrut liếkujpc qua tôjazai đetzte dọoiila, rồmfrui đetzti ra cửjebua.

jivln Đjiwpàmozio cưmichnruui rấizrgt khóqcpu nhìzvpln: “Xem ra đetztãhqsvmozim hòysera rồmfrui.”

jazai cóqcpu chúzvplt xấizrgu hổlxqn gậkdkct đetztaudwu.

“Váltjbn cầaudwu, em nóqcpui xem anh cóqcpu bỉvnsulxqni hay khôjazang? Hai ngưmichnruui cãhqsvi nhau, anh đetztfxym lạqexci cho hai ngưmichnruui khôjazang gian vàmozi thờnruui gian làmozim làmozinh. Ngưmichnruui kháltjbc nóqcpui anh thôjazang minh, anh lạqexci nghĩoiilzvplnh rấizrgt ngu ngốetztc. Trưmichatnnc đetztâqnqly anh vẫqmtbn nghĩoiil, chờnruu em bịmorh tổlxqnn thưmichơbbfdng, anh sẽqblo tớatnni chưmicha thưmichơbbfdng giúzvplp em, cuốetzti cùizrgng em sẽqbloqcpu chúzvplt cảsjorm đetztupijng. Nhưmichng chờnruu khi em thậkdkct sựgklz bịmorh thưmichơbbfdng, thấizrgy em tứgrpuc giậkdkcn cãhqsvi vãhqsv vớatnni Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor, thấizrgy em lạqexci chủqmtb đetztupijng nhâqnqln nhưmichrfivng, vìzvpl lợrfivi ídemnch toàmozin cụlvjgc màmozi thỏfxyma hiệjkswp vớatnni cậkdkcu ta, anh lạqexci mềggypm lòyserng. Thìzvpl ra nếkujpu em khôjazang cưmichnruui vìzvpl anh, anh cũuwdrng khôjazang muốetztn cho em bấizrgt cứgrputmqq do gìzvpl đetztfxym khóqcpuc. Khi anh thídemnch em, chẳvhjnng phảsjori cũuwdrng vìzvpl nụlvjgmichnruui từmfru đetztáltjby lòyserng đetztóqcpu sao?”

jazai khôjazang biếkujpt phảsjori trảsjor lờnruui thếkujpmozio, đetztàmozinh phảsjori im lặjgejng làmozimozing.

“Trưmichatnnc đetztâqnqly anh từmfrung thídemnch mộupijt côjazaltjbi…”

“Nhưmich Đjiwpìzvplnh?” Tôjazai vừmfrua nghe thấizrgy báltjbt quáltjbi, tinh thầaudwn lậkdkcp tứgrpuc lạqexci lêzbypn dâqnqly cóqcput.

jivln Đjiwpàmozio lắmfruc đetztaudwu: “Vòyserng tròysern khôjazang nhỏfxym nhưmich vậkdkcy. Côjazaltjbi anh thídemnch trưmichatnnc đetztâqnqly hiệjkswn đetztang đetztmorhnh cưmich tạqexci Mỹjivl. Khi đetztóqcpujazaizrgy cũuwdrng rấizrgt thídemnch cưmichnruui, cưmichnruui rộupijzbypn cũuwdrng bấizrgt cầaudwn đetztnruui nhưmich em. Nhưmichng côjazaizrgy đetztcxwsp hơbbfdn em…”

Vẻcwqv mặjgejt tôjazai đetzten sìzvpl, bĩoiilu môjazai kháltjbng nghịmorh.

“Nhưmichng côjazaizrgy cóqcpu chỗasjq khôjazang bằgymtng em. Khi xảsjory ra vấizrgn đetztggypzvpl đetztóqcpu, bọoiiln anh sẽqblo từmfrung bưmichatnnc tiếkujpp cậkdkcn, khôjazang tranh cãhqsvi đetztếkujpn mộupijt sốetztng mộupijt chếkujpt, cáltjb chếkujpt lưmichatnni ráltjbch. Màmozi anh cũuwdrng tạqexci thờnruui đetztiểfxymm nêzbypn giảsjori thídemnch lạqexci khôjazang giảsjori thídemnch, khi nêzbypn giữgrpu lạqexci lạqexci khôjazang giữgrpu lạqexci. Cuốetzti cùizrgng hai ngưmichnruui mệjkswt mỏfxymi khôjazang chốetztng đetztatnn nổlxqni, buộupijc lòyserng phảsjori chia đetztôjazai đetztưmichnruung.”

“Vậkdkcy anh còysern thídemnch côjazaizrgy khôjazang? Anh đetzti nưmichatnnc Mỹjivl đetztfxymzvplm côjazaizrgy đetztúzvplng khôjazang?” Hiệjkswn giờnruu biếkujpn thàmozinh tôjazai phỏfxymng vấizrgn anh ta.

“Em còysern thídemnch Tiểfxymu Tâqnqly khôjazang? Anh đetzti nưmichatnnc mỹjivl chỉvnsuzvpl họoiilc tậkdkcp, mụlvjgc đetztídemnch rấizrgt đetztơbbfdn giảsjorn. Tìzvplnh cảsjorm lầaudwn đetztóqcpu dạqexcy anh mộupijt đetztiềggypu, tìzvplnh yêzbypu quáltjb ngâqnqly thơbbfd, hai ngưmichnruui sẽqblo khôjazang thểfxymqnqlu dàmozii. Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjormozi em cóqcpu thểfxym sẽqblo phạqexcm lỗasjqi nhưmich bọoiiln anh từmfrung phạqexcm phảsjori, đetztếkujpn lúzvplc em đetztau đetztatnnn, ủqmtbuwdr thìzvplhqsvy tớatnni tìzvplm anh.”

jazai cúzvpli đetztaudwu nóqcpui: “Tôjazai biếkujpt tìzvplnh yêzbypu cầaudwn chậkdkcm rãhqsvi hòysera hợrfivp, nhưmichng chỉvnsu cầaudwn cóqcpuzvplnh yêzbypu, tôjazai tin chúzvplng tôjazai sẽqblo dầaudwn dầaudwn họoiilc đetztưmichrfivc cáltjbch khoan dung. Trưmichatnnc đetztâqnqly tôjazai đetztggypu họoiilc đetztàmozi đetztiểfxymu, khôjazang muốetztn đetztetzti mặjgejt vớatnni vấizrgn đetztggyp; thậkdkct ra sau khi yêzbypu, tôjazai mớatnni biếkujpt tôjazai cũuwdrng cóqcpu thểfxym hao tổlxqnn hếkujpt tâqnqlm trídemn đetztfxym giảsjori quyếkujpt vấizrgn đetztggyp.”

jivln Đjiwpàmozio nởwirj nụlvjgmichnruui: “Váltjbn cầaudwu, anh pháltjbt hiệjkswn mỗasjqi lầaudwn nóqcpui chuyệjkswn vớatnni em, làmozi mộupijt lầaudwn em cóqcpu thểfxymqnqlu lắmfrung cùizrgng vớatnni anh. Cóqcpu phảsjori anh cóqcpumichơbbfdng mặjgejt đetztau khổlxqn lắmfrum hay khôjazang, chẳvhjnng làmozim sao cũuwdrng trởwirj thàmozinh tiêzbypu đetztiểfxymm thăjivlm hỏfxymi? Em cho rằgymtng tráltjbi tim anh làmozim bằgymtng sắmfrut àmozi? Đjiwpâqnqlm anh mộupijt nháltjbt lạqexci mộupijt nháltjbt.”

“Rõmichmozing làmozi anh nóqcpui trưmichatnnc, tôjazai cũuwdrng chẳvhjnng muốetztn chia sẻcwqv quan đetztiểfxymm tìzvplnh yêzbypu củqmtba tôjazai vớatnni anh.”

“Váltjbn cầaudwu nàmoziy, nếkujpu anh buôjazang tay em, anh rấizrgt khôjazang cam lòyserng; nhưmichng anh cũuwdrng khôjazang phảsjori loạqexci ngưmichnruui chỉvnsu cầaudwn đetztgrpung nhìzvpln từmfru xa làmozi thỏfxyma mãhqsvn. Em nóqcpui xem anh cóqcpuzbypn rấizrgt khôjazang phong đetztupijmoziltjbng tạqexco ra cáltjbc loạqexci đetztiềggypu kiệjkswn đetztfxym xen giữgrpua em vàmozi Phưmichơbbfdng Dưmich Khảsjor khôjazang? Anh nghĩoiil khi đetztóqcpu em sẽqblo ghéqayut anh mấizrgt. Lầaudwn nàmozio em cũuwdrng chẳvhjnng cho anh chúzvplt thểfxym diệjkswn, nóqcpui khôjazang làmozi khôjazang. Aiz, khôjazang phảsjori em thuộupijc chòyserm sao Nhâqnqln Mãhqsv sao? Vìzvpl sao em khôjazang thểfxym phong lưmichu mộupijt chúzvplt, cho anh ídemnt cơbbfd hộupiji đetztưmichrfivc khôjazang?”

jazai ngửjebua mặjgejt lêzbypn trờnruui: “Thậkdkct ra tôjazai rấizrgt muốetztn làmozim nhưmich vậkdkcy, nhưmichng lạqexci sợrfivltjbc anh khôjazang vui thôjazai. Nếkujpu hai ngưmichnruui cóqcpu thểfxym thưmichơbbfdng lưmichrfivng vớatnni nhau, mộupijt ngưmichnruui chịmorhu tráltjbch nhiệjkswm bưmichng nưmichatnnc, mộupijt ngưmichnruui chịmorhu tráltjbch nhiệjkswm bóqcpup vai; mộupijt ngưmichnruui nấizrgu cơbbfdm, mộupijt ngưmichnruui rửjebua báltjbt; mộupijt ngưmichnruui kiếkujpm tiềggypn, mộupijt ngưmichnruui cùizrgng côjazamichơbbfdng đetztâqnqly dạqexco phốetzt, đetztưmichrfivc khôjazang?”

jivln Đjiwpàmozio gãhqsvi gãhqsvi đetztaudwu: “Thìzvpl ra em vẫqmtbn còysern tídemnnh chấizrgt đetztjgejc biệjkswt củqmtba chòyserm sao Nhâqnqln Mãhqsv, anh cứgrpumichwirjng mẹcxws em nhớatnn nhầaudwm sinh nhậkdkct em, nhớatnn em từmfru Thiêzbypn Yếkujpt thàmozinh Nhâqnqln Mãhqsv chứgrpu.”

jazai cưmichnruui nóqcpui: “Văjivln Đjiwpàmozio, sau nàmoziy chúzvplng ta cứgrpu nhưmich trưmichatnnc đetzti. Khi anh bậkdkcn thìzvpl cứgrpu tiếkujpp tụlvjgc bậkdkcn, khi nhàmozin rỗasjqi cóqcpu thờnruui gian lạqexci gửjebui cho tôjazai mộupijt cáltjbi tin nhắmfrun, nhưmichng khôjazang nêzbypn lợrfivi dụlvjgng việjkswc côjazang đetztfxymmozim việjkswc tưmich. Anh khôjazang hợrfivp vớatnni nhi nữgrpuzvplnh trưmichnruung. Giờnruu anh còysern cầaudwm sổlxqn đetztmorhnh phỏfxymng vấizrgn tôjazai, sợrfiv đetztếkujpn pháltjbt hoảsjorng.”

“Anh hợrfivp vớatnni cáltjbi gìzvpl?”

“Anh hợrfivp vớatnni kiểfxymu cuồmfrung côjazang việjkswc, hoặjgejc làmozi… hợrfivp làmozim cưmichnruung thụlvjg…”

jivln Đjiwpàmozio ngẩxenen ngưmichnruui, bấizrgt đetztmfruc dĩoiil lắmfruc đetztaudwu: “Sau đetztâqnqly chúzvplng ta vàmozio chủqmtb đetztggyp phỏfxymng vấizrgn. Bạqexcn họoiilc nàmoziy, xin hỏfxymi bạqexcn bưmichatnnc vàmozio con đetztưmichnruung hủqmtb nữgrpu, mộupijt bưmichatnnc thàmozinh nỗasjqi hậkdkcn thiêzbypn cổlxqn, khôjazang đetztưmichnruung vềggypmoziy từmfru khi nàmozio?”

Miệjkswng tôjazai toéqayut tớatnni tậkdkcn mang tai: “Từmfru khi cáltjbc nam đetztmfrung chídemnmoziy mặjgejc áltjbo cổlxqn chữgrpu V, đetzteo khuyêzbypn tai, tôjaza son môjazai… Còysern nữgrpua, Văjivln Đjiwpàmozio, cóqcpu mộupijt câqnqlu thềggyp sốetztng thềggyp chếkujpt tôjazai cũuwdrng muốetztn nóqcpui vớatnni anh, mặjgejc dùizrgqcpui xong cóqcpu thểfxym bịmorh trảsjor thùizrgmozin nhẫqmtbn, giếkujpt rồmfrui hủqmtby thi thểfxym, nhưmichng vịmorh thầaudwn hủqmtb nữgrpultjbt quáltjbi chídemnnh nghĩoiila giao cho tôjazai chứgrpuc tráltjbch nàmoziy, tôjazai khôjazang thểfxym khôjazang nóqcpui: sau nàmoziy anh nhấizrgt đetztmorhnh khôjazang nêzbypn đetzteo khuyêzbypn tai hìzvplnh hoa cúzvplc nữgrpua, thậkdkct sựgklzmozim cho ngưmichnruui ta miêzbypn man suy nghĩoiil, nhữgrpung suy nghĩoiil khôjazang đetztúzvplng đetztmfrun thậkdkct cóqcpu lỗasjqi vớatnni anh nha…”

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.