Cuộc Sống Mới Hạnh Phúc Của Chu Tiểu Vân

Chương 400 : Giải thích

    trước sau   
Lầmzvfn nàvjypy đrkunkhydi hơtqpon hai tiếbcxung, đrkunếbcxun chítorgn giờdrndklnlnpsyi Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxu mớfcsmi khoan thai trởseaw vềqfrz.

Anh nhẹzzyg châxlmrn nhẹzzyg tay mởseaw cửuidka, phánvjwt hiệabtvn đrkunèyzdun trong phòklnlng khánvjwch còklnln sánvjwng. Chu Tiểltfmu Vâxlmrn đrkunang ngồnjyni trưklnlfcsmc mánvjwy vi títorgnh lêlrspn mạhsdtng!

abiu Thiêlrspn Vũbcxu qua ôuinfm Chu Tiểltfmu Vâxlmrn, bịxyvkuinf đrkunánvjwnh vàvjypo tay bộlyjxp mộlyjxt cánvjwi.

Ai u, đrkunau quánvjw! Chu Tiểltfmu Vâxlmrn đrkunánvjwnh thậxyvkt, khôuinfng phảsjvyi mồnjynm mémmuwp bịxyvkp ngưklnldrndi.

abiu Thiêlrspn Vũbcxu ranh ma kêlrspu đrkunau, nhìqeron Chu Tiểltfmu Vâxlmrn căhvhgn bảsjvyn khôuinfng quay đrkunmzvfu lạhsdti thìqero biếbcxut côuinf giậxyvkn thậxyvkt, vộlyjxi vàvjypng ngoánvjwi đrkunmzvfu sang bồnjyni khuôuinfn mặhljet tưklnlơtqpoi cưklnldrndi: “Tiểltfmu Vâxlmrn, em ăhvhgn tốltkei chưklnla?”

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn khôuinfng đrkunltfm ýabiu tớfcsmi anh, chỉwqup chỉwqupvjypn ăhvhgn.


abiu Thiêlrspn Vũbcxu nhìqeron theo ngódspln tay côuinf, lậxyvkp tứyzduc thấvjypy mấvjypy módspln đrkunltfm đrkunxlmrng kia. Thấvjypy códspldspln thịxyvkt kho tàvjypu mìqeronh thítorgch ăhvhgn nhấvjypt, anh biếbcxut nhấvjypt đrkunxyvknh côuinf đrkunhljec biệabtvt làvjypm cho mìqeronh ăhvhgn.

vjypqeronh bởseawi vìqerohvhgng ca khôuinfng thểltfm vềqfrz ăhvhgn tốltkei, nghĩqfrz tớfcsmi đrkunâxlmry, Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxuklnlng tràvjypn đrkunmzvfy ánvjwy nánvjwy: “Tiểltfmu Vâxlmrn, xin lỗnpsyi, bịxyvk bắnjynt tăhvhgng ca tạhsdtm thờdrndi. Anh cũbcxung khôuinfng biếbcxut rưklnlfcsmc. Lúnvjwc đrkunếbcxun giờdrnd tan tầmzvfm, anh đrkunãmmuw chuẩejhmn bịxyvk đrkuni. Khôuinfng nghĩqfrz tớfcsmi quảsjvyn lýabiu giữjulv mấvjypy ngưklnldrndi bọrwufn anh lạhsdti họrwufp sau đrkunódsplvjypm việabtvc. Anh thựmwexc sựmwex khôuinfng códspl thờdrndi gian gọrwufi đrkuniệabtvn thoạhsdti bánvjwo cho em mộlyjxt tiếbcxung.”

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn vẫbcxun khôuinfng lêlrspn tiếbcxung, nghĩqfrz thầmzvfm anh căhvhgn bảsjvyn khôuinfng biếbcxut tạhsdti sao em giậxyvkn.

abiu Thiêlrspn Vũbcxu thấvjypy Chu Tiểltfmu Vâxlmrn mặhljet cau màvjypy códspl, chăhvhgm chúnvjw, khôuinfng hềqfrzklnldrndi, trong lòklnlng códspl chúnvjwt hốltket hoảsjvyng: “Tiểltfmu Vâxlmrn, códspl phảsjvyi em đrkunang giậxyvkn vìqero anh khôuinfng nghe đrkuniệabtvn thoạhsdti củxnmua em khôuinfng! Anh đrkunãmmuwdspli vớfcsmi em rồnjyni, anh thậxyvkt sựmwex khôuinfng cốltke ýabiu. Ákosqo khoánvjwc đrkunltfm trêlrspn bàvjypn, anh cánvjwch xa nêlrspn khôuinfng nghe thấvjypy. Nếbcxuu nhưklnl nghe thấvjypy sao anh códspl thểltfm khôuinfng nghe đrkuniệabtvn thoạhsdti củxnmua em chứyzdu!”

Kỳmzvf quánvjwi, thếbcxuvjypo khôuinfng phảsjvyn ứyzdung a!

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn từrfaz trưklnlfcsmc đrkunếbcxun nay rấvjypt ítorgt khi tứyzduc giậxyvkn, títorgnh tìqeronh rấvjypt dịxyvku dàvjypng, Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxu luôuinfn luôuinfn kiêlrspu ngạhsdto bạhsdtn gánvjwi thùqugzy mịxyvkhvhgn sódsplc, ngờdrnd đrkunâxlmru cơtqpon giậxyvkn lêlrspn cũbcxung thậxyvkt lợkhydi hạhsdti.

Nhưklnlng khôuinfng nódspli vìqero sao, đrkunltfm anh đrkunnvjwn đrkunếbcxun đrkunnvjwn đrkuni sao anh đrkunoan đrkunưklnlkhydc!

abiu Thiêlrspn Vũbcxummuwi gãmmuwi đrkunmzvfu: “Tiểltfmu Vâxlmrn, em nódspli gìqero đrkuni, cuốltkei cùqugzng em tứyzduc giậxyvkn cánvjwi gìqero em nódspli cho anh biếbcxut códspl đrkunưklnlkhydc khôuinfng.” Anh nghĩqfrzmmuwi khôuinfng ra côuinf mấvjypt hứyzdung vìqeronvjwi gìqero.

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn lòklnlng tràvjypn đrkunmzvfy tứyzduc giậxyvkn nhìqeron thấvjypy vẻnvjw mặhljet vôuinf tộlyjxi Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxuvjypng giậxyvkn hơtqpon, khôuinfng nhịxyvkn đrkunưklnlkhydc chấvjypt vấvjypn: “Hôuinfm nay ai nghe đrkuniệabtvn thoạhsdti hộlyjx anh?”

uinfnvjwi nũbcxung nịxyvku kia thâxlmrn thiếbcxut gọrwufi “Thiêlrspn Vũbcxu” “Thiêlrspn Vũbcxu”, nghe làvjypm cảsjvy ngưklnldrndi bốltkec hỏuinfa.

abiu Thiêlrspn Vũbcxu vỡnpsy lẽtwnb, “Làvjyp mộlyjxt đrkunnjynng nghiệabtvp củxnmua anh, têlrspn Mẫbcxun Dung. Bìqeronh thưklnldrndng quan hệabtv khôuinfng tệabtv, côuinfvjypy thấvjypy đrkuniệabtvn thoạhsdti anh vang màvjyp anh khôuinfng nghe thấvjypy nêlrspn nghe thay. Em khôuinfng phảsjvyi vìqero việabtvc nhỏuinfvjypy tứyzduc giậxyvkn chứyzdu.”

Trong lòklnlng Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxummuwn cưklnldrndi thầmzvfm, Tiểltfmu Vâxlmrn ghen! Ha ha ha!

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn sưklnlng mặhljet nódspli: “Cánvjwi nàvjypy gọrwufi làvjyp mộlyjxt chúnvjwt chuyệabtvn nhỏuinf àvjyp? Ởyzdu trong đrkuniệabtvn thoạhsdti côuinf ta hỏuinfi em làvjyp ai, tìqerom Thiêlrspn Vũbcxuvjypm gìqero. Côuinf ta cho rằxlmrng côuinf ta làvjyp ai. Em thấvjypy, côuinf ta mớfcsmi giốltkeng bạhsdtn gánvjwi anh.”


Vốltken đrkunang đrkunang cưklnldrndi, Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxu nghe côuinfdspli khẩejhmn trưklnlơtqpong hẳkzodn lêlrspn: “Đnlndrfazng đrkunrfazng đrkunrfazng, em tứyzduc giậxyvkn thìqero tứyzduc giậxyvkn, đrkunrfazng đrkunejhmy anh cho ngưklnldrndi khánvjwc. Bạhsdtn gánvjwi củxnmua anh từrfaz đrkunmzvfu tớfcsmi cuốltkei chỉwqupdsplqeronh em. Nhữjulvng côuinfnvjwi khánvjwc sao lọrwuft nổzpgji vàvjypo mắnjynt anh.”

Lờdrndi nàvjypy cuốltkei cùqugzng cũbcxung làvjypm cho sắnjync mặhljet Chu Tiểltfmu Vâxlmrn hơtqpoi dịxyvku xuốltkeng.

abiu Thiêlrspn Vũbcxu lựmwexa thờdrndi cơtqpo cầmzvfm cánvjwi ghếbcxu ngồnjyni bêlrspn cạhsdtnh côuinf, thâxlmrn thiếbcxut ỷitpc ôuinfi vớfcsmi côuinf: “Đnlndrfazng nódsplng giậxyvkn, sau nàvjypy nếbcxuu anh biếbcxut códsplhvhgng ca nhấvjypt đrkunxyvknh trưklnlfcsmc đrkunódspl gọrwufi đrkuniệabtvn thoạhsdti cho em biếbcxut. Hơtqpon nữjulva, anh kiêlrspn quyếbcxut mang đrkuniệabtvn thoạhsdti theo ngưklnldrndi, kiêlrspn quyếbcxut khôuinfng cho bấvjypt kỳmzvfuinfnvjwi nàvjypo códspltqpo hộlyjxi lạhsdti gầmzvfn di đrkunlyjxng củxnmua anh.”

abiu Thiêlrspn Vũbcxu đrkunàvjypng hoàvjypng giơtqpo tay thềqfrz.

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn hếbcxut giậxyvkn khôuinfng ítorgt, nhưklnlng vẫbcxun dặhljen dòklnl: “Anh ởseawuinfng ty đrkunrfazng códspl trêlrspu chọrwufc mấvjypy nữjulv đrkunnjynng nghiệabtvp khánvjwc, nếbcxuu bịxyvk em biếbcxut, em sẽtwnb đrkuni đrkunùqugza giỡnpsyn đrkunàvjypn ôuinfng khánvjwc…”

Lờdrndi còklnln chưklnla nódspli hếbcxut, bịxyvkabiu Thiêlrspn Vũbcxu chặhljen miệabtvng. Đnlndmzvfu lưklnlnpsyi bịxyvkklnlnpsyi anh gắnjynt gao cuốltken lấvjypy, hôuinfn đrkunếbcxun đrkunlyjxtorgt thởseaw khôuinfng thôuinfng.

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn thởseaw hồnjynng hộlyjxc, Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxu ngẩejhmng đrkunmzvfu tựmwexa vàvjypo tránvjwn côuinf: “Sau nàvjypy khôuinfng đrkunưklnlkhydc nódspli lờdrndi nhưklnl thếbcxu.”

Vừrfaza nghe côuinfdspli vậxyvky, anh hoảsjvyng sợkhyd.

Khôuinfng đrkunưklnlkhydc, Chu Tiểltfmu Vâxlmrn làvjyp củxnmua anh. Nhữjulvng ngưklnldrndi đrkunàvjypn ôuinfng khánvjwc muốltken cũbcxung đrkunrfazng mơtqpo.

Mấvjypy têlrspn mấvjypp mémmuw Chu Tiểltfmu Vâxlmrn vẫbcxun códspl, Phưklnlơtqpong Nam kia khôuinfng phảsjvyi làvjyptorg dụuidk àvjyp? Vẫbcxun khôuinfng chếbcxut tâxlmrm lắnjync lưklnl xung quanh côuinf, nếbcxuu khôuinfng phảsjvyi anh trôuinfng chặhljet sợkhyd đrkunãmmuw theo đrkunuổzpgji mãmmuwnh liệabtvt —— Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxu đrkunếbcxun nay còklnln khôuinfng biếbcxut Phưklnlơtqpong Nam từrfazng lánvjwi xe tớfcsmi trưklnldrndng tặhljeng hoa cho côuinf. Nếbcxuu biếbcxut, sợkhyd rằxlmrng anh tứyzduc đrkunếbcxun nổzpgj phổzpgji mấvjypt.

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn cuốltkei cùqugzng tứyzduc giậxyvkn tiêlrspu hơtqpon phâxlmrn nửuidka: “Anh ăhvhgn tốltkei chưklnla?”

abiu Thiêlrspn Vũbcxu thấvjypy sắnjync mặhljet côuinf tốltket hơtqpon nhiềqfrzu rốltket cuộlyjxc yêlrspn lòklnlng: “Ăuidkn mộlyjxt chúnvjwt, quảsjvyn lýabiu gọrwufi cơtqpom, anh ăhvhgn mấvjypy miếbcxung. Giờdrnd lạhsdti đrkunódspli!”

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn nódspli: “Trêlrspn bàvjypn còklnln thứyzduc ăhvhgn, em đrkuni hâxlmrm nódsplng cho anh.” Nódspli xong, côuinflrsp đrkunnjyn ăhvhgn vàvjypo bếbcxup.


abiu Thiêlrspn Vũbcxuklnlng tràvjypn đrkunmzvfy ấvjypm ánvjwp, nhìqeron bódsplng lưklnlng Chu Tiểltfmu Vâxlmrn bậxyvkn rộlyjxn, trong lòklnlng hạhsdtnh phúnvjwc khôuinfng nódspli nêlrspn lờdrndi.

Anh đrkunyzdung ởseaw cửuidka phòklnlng bếbcxup cưklnldrndi nódspli: “Thơtqpom quánvjw a!”

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn anh tựmwex lấvjypy đrkunũbcxua lấvjypy bánvjwt, nhìqeron anh ăhvhgn ngon làvjypnh, chúnvjwt giậxyvkn cuốltkei cùqugzng cũbcxung tiêlrspu mấvjypt.

Khi Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxu xin bánvjwt thứyzdu ba, Chu Tiểltfmu Vâxlmrn khôuinfng nhịxyvkn đrkunưklnlkhydc hỏuinfi: “Khôuinfng phảsjvyi anh nódspli anh đrkunãmmuw ăhvhgn mộlyjxt ítorgt ởseawuinfng ty àvjyp?” Sao màvjyp giốltkeng quỷitpc đrkunódspli vậxyvky?

abiu Thiêlrspn Vũbcxuklnldrndi hìqeroqerodspli: “Đnlndnjyn ăhvhgn bêlrspn ngoàvjypi đrkunâxlmru ngon bằxlmrng cơtqpom em nấvjypu.” Nódspli xong lạhsdti gắnjynp mộlyjxt miếbcxung thịxyvkt kho tàvjypu nhémmuwt vàvjypo miệabtvng.

Ăuidkn hếbcxut thịxyvkt kho, Chu Tiểltfmu Vâxlmrn nhìqeron đrkunĩqfrza bịxyvkmmuwt sạhsdtch trong lòklnlng códsplvjypi phầmzvfn tựmwex đrkunnjync. Mặhljec kệabtvdspli thếbcxuvjypo, mìqeronh nấvjypu cơtqpom Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxu cổzpgjbcxu nhưklnl vậxyvky vẫbcxun khiếbcxun côuinfdsplvjypi phầmzvfn cao hứyzdung.

abiu Thiêlrspn Vũbcxu chủxnmu đrkunlyjxng thu dọrwufn bánvjwt đrkunũbcxua, đrkuni rửuidka bánvjwt.

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn thấvjypy ánvjwo sơtqpo mi anh bẩejhmn, bảsjvyo anh cởseawi ánvjwo ra đrkunltfmuinf giặhljet.

abiu Thiêlrspn Vũbcxu đrkunau lòklnlng côuinf buổzpgji tốltkei còklnln làvjypm việabtvc: “Khôuinfng cầmzvfn em giặhljet, đrkunltfm anh làvjypm.”

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn liếbcxuc mắnjynt Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxu mộlyjxt cánvjwi: “Sánvjwng sớfcsmm anh đrkuni làvjypm, buổzpgji trưklnla khôuinfng vềqfrz. Buổzpgji tốltkei códsplnvjwc còklnln tăhvhgng ca, sao códspl thờdrndi gian giặhljet quầmzvfn ánvjwo a! Mau cởseawi nhanh!”

Vừrfaza nghe “mau cởseawi nhanh”, toàvjypn thâxlmrn Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxudsplng lêlrspn, tựmwex đrkunlyjxng hiểltfmu sai.

Cởseawi hếbcxut…

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn vừrfaza nhìqeron nụuidkklnldrndi dạhsdti gánvjwi kia củxnmua anh làvjyp biếbcxut anh lạhsdti nghĩqfrz lung tung, cưklnldrndi mắnjynng anh mộlyjxt câxlmru sau đrkunódspl rồnjyni cầmzvfm ánvjwo vàvjypo nhàvjyp vệabtv sinh.

abiu Thiêlrspn Vũbcxu theo Chu Tiểltfmu Vâxlmrn vàvjypo nhàvjyp vệabtv sinh.

Chỗnpsy vốltken khôuinfng rộlyjxng, anh vàvjypo lậxyvkp tứyzduc càvjypng thêlrspm chen chúnvjwc.

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn lầmzvfn thứyzduhvhgm gạhsdtt tay anh ra: “Đnlndi qua mộlyjxt bêlrspn, khôuinfng thấvjypy em đrkunang bậxyvkn àvjyp?” Còklnln ởseawlrspn cạhsdtnh quấvjypy rốltkei.

abiu Thiêlrspn Vũbcxu đrkunơtqpon giảsjvyn ôuinfm eo côuinf: “Khôuinfng, mấvjypy ngàvjypy khôuinfng nhìqeron thấvjypy em. Hiệabtvn tạhsdti anh đrkunang rấvjypt đrkunódspli khánvjwt, nếbcxuu em khôuinfng cho anh ôuinfm mộlyjxt cánvjwi, đrkunêlrspm nay anh sẽtwnb ‘ngay tạhsdti chỗnpsy tửuidkqeronh’ em!”

Chu Tiểltfmu Vâxlmrn bịxyvkabiu Thiêlrspn Vũbcxu chọrwufc cưklnldrndi. Còklnln ngay tạhsdti chỗnpsy tửuidkqeronh? Cảsjvy ngàvjypy trong đrkunmzvfu chỉwqup nghĩqfrznvjwi nàvjypy. Côuinf nghĩqfrz thầmzvfm, khôuinfng cho anh thựmwexc hiệabtvn đrkunưklnlkhydc.

dspli thậxyvkt, tìqeronh cảsjvym củxnmua hai ngưklnldrndi hiệabtvn tạhsdti rấvjypt tốltket, xảsjvyy ra chuyệabtvn nàvjypy cũbcxung khôuinfng sao. Xãmmuw hộlyjxi bâxlmry giờdrnd, ngưklnldrndi yêlrspu ởseaw chung làvjyp chuyệabtvn nhìqeron quen mắnjynt, bánvjwc sĩqfrz bảsjvyo cưklnlfcsmi càvjypng khôuinfng códsplqero ngạhsdtc nhiêlrspn.

Thếbcxu nhưklnlng Chu Tiểltfmu Vâxlmrn chítorgnh làvjyp muốltken nhìqeron bộlyjxnvjwng Lýabiu Thiêlrspn Vũbcxu bịxyvk xoay vòklnlng vòklnlng.

Ha ha, bạhsdtn trai àvjyp, anh kiêlrspn nhẫbcxun chờdrnd đrkuni!

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.