Bộ Trưởng Cao Lãnh: Cưng Chiều Vợ yêu Tận Trời

Chương 99 : Chỉ liếc mắt thôi mà lòng cô đã nhảy điên cuồng

    trước sau   
Edit: Miêlnreu - CQH​

dreln tỉxewvnh?

khôdrelng!

Tuyệmmqpt đqmyyuqfbi khôdrelng cầfiajn!

iwabi Vârfzkn Khinh mởfbii mắqbtxt ra, nhìwghon chăgszam chúpfukt vàedfuo khuôdreln mặdrelt tuấdreln nhãvkjh kia, côdrel vẫhsinn khôdrelng xálrvxc đqmyypnidnh đqmyyưbnbgevzsc.

rfzku kia cófthr ýnjmvwgho, thậrrzht làedfu chúpfuk nhỏrrzh cao lãvkjhnh gặdrelp hoa hoa nởfbii nhàedfuwghonh sao?


“khôdrelng mởfbii mắqbtxt?”

Trong con ngưbnbgơqttti ngưbnbgzgoci đqmyyàedfun ôdrelng, thoálrvxng lêlnren álrvxnh cưbnbgzgoci yếkhjmu ớbylht.

“Khụocnz!” Bùiwabi Vârfzkn Khinh làedfum bộowop tằiaugng hắqbtxng mộowopt cálrvxi, buôdrelng lôdrelng mi khôdrelng dálrvxm nhìwghon álrvxnh mắqbtxt anh “Em khôdrelng biếkhjmt chúpfuk nhỏrrzh đqmyyang nófthri cálrvxi gìwgho, cálrvxi gìwgho ‘khôdrelng mởfbii mắqbtxt’?”

Ngưbnbgzgoci đqmyyàedfun ôdrelng nàedfuy nheo mắqbtxt, chậrrzhm rãvkjhi phun ra bốuqfbn chữjjpc.

“Tiếkhjmp tụocnzc giảpfuk bộowop.”

ârfzkm thanh củtxkpa anh khôdrelng nghe ra cảpfukm xúpfukc, lạkhjmi làedfum cho côdrel khôdrelng khốuqfbng chếkhjm đqmyyưbnbgevzsc trálrvxi tim rung lêlnren.

Chuyệmmqpn ngàedfuy hôdrelm qua, côdrel khôdrelng cófthr khảpfukgszang trálrvxnh qua đqmyyưbnbgevzsc, sớbylhm muộowopn gìwghodfring phảpfuki đqmyyuqfbi mặdrelt.

iwab sao đqmyyjpixu làedfu chếkhjmt, chếkhjmt sớbylhm còuzyqn hơqtttn chếkhjmt muộowopn.

iwabi Vârfzkn Khinh nhấdrelp nhíahoom môdreli, thấdrelp giọyiying mởfbii miệmmqpng.

“Ngàedfuy hôdrelm qua… Cảpfukm ơqtttn chúpfuk nhỏrrzh.”

“Cảpfukm ơqtttn anh cálrvxi gìwgho?”

“Cálrvxm ơqtttn chúpfuk nhỏrrzh… Cứfbiiu… Cứfbiiu em trởfbii vềjpix.”

“Còuzyqn cófthr….”


“Giúpfukp… Giúpfukp…. Em…. Giảpfuki thuốuqfbc.”

“Nhưbnbg thếkhjmedfuo cảpfukm ơqtttn?”

Nhưbnbg thếkhjmedfuo cảpfukm ơqtttn?

edfum ơqtttn, chuyệmmqpn nàedfuy rõsdcc ràedfung làedfu anh chiếkhjmm tiệmmqpn nghi màedfu?

iwabi Vârfzkn Khinh ârfzkm thầfiajm cắqbtxn răgszang, ngoàedfui miệmmqpng vẫhsinn nhưbnbgdfriedfu mang theo lòuzyqng.

“Em… Em sẽqgak bálrvxo đqmyyálrvxp chúpfuk nhỏrrzh thậrrzht tốuqfbt.”

“Bálrvxo đqmyyálrvxp thếkhjmedfuo?”

“Em… sẽqgak làedfum theo chúpfuk nhỏrrzh rồyxabi.”

“Còuzyqn cófthr.”

“Còuzyqn cófthr… đqmyyi họyiyic thậrrzht giỏrrzhi, dàedfunh lấdrely thàedfunh tíahooch thậrrzht tốuqfbt làedfum cho chúpfuk nhỏrrzh tăgszang thểglrv diệmmqpn.”

“Còuzyqn cófthr…”

uzyqn cófthr….

uzyqn cófthrlrvxi gìwgho nha?


“Chúpfuk nhỏrrzh…. khôdrelng thểglrv cho mộowopt chúpfukt gợevzsi ýnjmv sao?” côdrel dèocnz đqmyydrelt hỏrrzhi.

drel nhófthrc chếkhjmt tiệmmqpt nàedfuy, ngủtxkp xong đqmyyãvkjh nghĩevzs khôdrelng tiếkhjmp thu chuyệmmqpn hiệmmqpn tạkhjmi sao?

Đdtjuyxabng tửeogv Đdtjuưbnbgzgocng Mặdrelc Trầfiajm chặdrelt lạkhjmi.

“Tựulnjwghonh suy nghĩevzs đqmyyi!”

drel làedfum sao màedfu anh đqmyyang nghĩevzslrvxi gìwgho?

iwabi Vârfzkn Khinh lặdrelng lẽqgak ngưbnbgbylhc mắqbtxt lêlnren, vốuqfbn làedfu muốuqfbn trộowopm nhìwghon biểglrvu tìwghonh, vừspyna nhấdrelc mắqbtxt, vừspyna chốuqfbng lạkhjmi álrvxnh mắqbtxt trầfiajm trầfiajm ngưbnbgzgoci đqmyyàedfun ôdrelng.

Chỉxewv liếkhjmc mắqbtxt mộowopt cálrvxi, lòuzyqng củtxkpa côdrel liềjpixn nhảpfuky loạkhjmn lêlnren.

anh khi nàedfuo màedfulrvxch côdrel gầfiajn nhưbnbg vậrrzhy, chófthrp mũdfrii anh đqmyyãvkjh đqmyyocnzng đqmyyếkhjmn chófthrp mũdfrii côdrel rồyxabi.

iwabi Vârfzkn Khinh theo bảpfukn năgszang nắqbtxm chặdrelt mắqbtxt lạkhjmi, lặdrelng lẽqgakbnbgbylhi gốuqfbi rụocnzt mộowopt cálrvxi.

“Cálrvxi kia… Chúpfuk…Chúpfuk nhỏrrzh, anh cófthr thểglrv đqmyyi ra ngoàedfui trưbnbgbylhc mộowopt chúpfukt hay khôdrelng, em…Em mặdrelc quầfiajn álrvxo trưbnbgbylhc đqmyyãvkjh?”

rfzky giờzgoc mớbylhi muốuqfbn mặdrelc quầfiajn álrvxo, khôdrelng phảpfuki ngàedfuy hôdrelm qua thúpfukc dụocnzc anh cởfbiii quầfiajn álrvxo hay sao?

Đdtjuưbnbgzgocng Mặdrelc Trầfiajm nghiễjjpcn ngẫhsinm nhìwghon dálrvxng vẻcmsp quẫhsinn bálrvxch củtxkpa côdrel, chậrrzhm rãvkjhi nófthri ra hai chữjjpc.

“khôdrelng thểglrv!”


edfuy… Đdtjuârfzky khôdrelng phảpfuki làedfu khi dễjjpc ngưbnbgzgoci khálrvxc hay sao?

khôdrelng phảpfuki làedfu anh hỗsezr trợevzs giảpfuki thuốuqfbc thôdreli sao, nófthri đqmyyếkhjmn cùiwabng còuzyqn khôdrelng phảpfuki làedfu anh chiếkhjmm tiệmmqpn nghi sao, hiệmmqpn tạkhjmi nófthri giốuqfbng nhưbnbgedfu côdrel nợevzs anh vậrrzhy.

iwabi Vârfzkn Khinh thẹgpxcn quálrvx thàedfunh giậrrzhn, mạkhjmnh mẽqgak ngưbnbgbylhc mắqbtxt lêlnren, chốuqfbng lạkhjmi álrvxnh mắqbtxt anh.

“Dùiwab sao em khôdrelng cófthr tiềjpixn, đqmyyòuzyqi ngưbnbgzgoci thìwgho cófthr, chúpfuk nhỏrrzh nhìwghon làedfum gìwgho!”

Chíahoonh làedfu ngủtxkp vớbylhi anh, dùiwab thếkhjmedfuo cũdfring vậrrzhy!

Nhìwghon trưbnbgbylhc mắqbtxt làedfu nhófthrc con nàedfuy đqmyyãvkjh nổrfzki giậrrzhn, đqmyyálrvxy mắqbtxt Đdtjuưbnbgzgocng Mặdrelc Trầfiajm hiệmmqpn lêlnren nếkhjmp nhăgszan khi cưbnbgzgoci.

“anh liềjpixn muốuqfbn làedfum ngưbnbgzgoci tốuqfbt!”

Muốuqfbn… Đdtjuòuzyqi ngưbnbgzgoci?

iwabi Vârfzkn Khinh mởfbii to hai mắqbtxt.

“Chúpfuk nhỏrrzh…. anh…. anh cófthrwgho…. Ngôdrel…”

Lờzgoci còuzyqn chưbnbga dứfbiit, đqmyyãvkjh bịpnid anh ngăgszan ởfbii miệmmqpng.

Đdtjuyxabng tửeogv phófthrng đqmyykhjmi, Bùiwabi Vârfzkn Khinh mắqbtxt mởfbii to nhìwghon chăgszam chúpfuk đqmyyuqfbi phưbnbgơqtttng chỉxewv gầfiajn trong gang tấdrelc, trong nhấdrelt thờzgoci còuzyqn cófthr chúpfukt khôdrelng phảpfukn ứfbiing kịpnidp.

Chúpfuk nhỏrrzh hôdreln mìwghonh?


anh lạkhjmi uốuqfbng say?

khôdrelng giốuqfbng a….

khôdrelng cófthr uốuqfbng say, sao lạkhjmi hôdreln mìwghonh, vìwgho… Vìwgho sao?

Cảpfukm giálrvxc đqmyyưbnbgevzsc côdrel phârfzkn târfzkm, Đdtjuưbnbgzgocng Mặdrelc Trầfiajm nhẹgpxc nhàedfung cắqbtxn ởfbii trêlnren môdreli côdrel.

dreli cũdfring bịpnid anh chàedfu đqmyykhjmp quálrvx mứfbiic, lúpfukc nàedfuy còuzyqn cófthr chúpfukt ứfbiilrvxu hơqttti sưbnbgng, lậrrzhp tứfbiic mộowopt trậrrzhn têlnre dạkhjmi chảpfuky khắqbtxp.

drel theo bảpfukn năgszang tálrvxch môdreli, anh liềjpixn thừspyna cơqttt hộowopi tiếkhjmn nàedfuo, khôdrelng chúpfukt khálrvxch khíahoo chiếkhjmm lĩevzsnh răgszang vàedfudreli lưbnbggszai củtxkpa côdrel.

Đdtjuếkhjmn khi côdrel thởfbii hồyxabng hộowopc, hai mắqbtxt hơqttti nưbnbgbylhc mêlnrenh môdrelng, Đdtjuưbnbgzgocng Mặdrelc Trầfiajm mớbylhi khẽqgak cong thởfbii gấdrelp đqmyyem côdrelbuôdrelng ra.

“Từspynedfuy vềjpix sau, em chỉxewv thuộowopc vềjpix anh!”

….

Miêlnreu - CQH

….

Lờzgoci tálrvxc giảpfuk: khôdrelng đqmyyưbnbgevzsc phélrvxp chơqttti liềjpixn đqmyyi, thậrrzht vôdrelwghonh, chỉxewv muốuqfbn đqmyyi gặdrelp chúpfuk nhỏrrzh họyiyic tậrrzhp, hảpfuko hảpfuko cưbnbgng chiềjpixu ta ~! ~

Cuốuqfbi tuầfiajn mọyiyii ngưbnbgzgoci vui vẻcmsp nhélrvx!!!

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.